روش‌ های تشخیص سرطان مقعدی

ابزارهای پزشکی تشخیصی:

آنوسکوپی و پروکتوسکوپی: برای بررسی بصری کانال مقعد

بیوپسی (نمونه‌برداری): تعیین نوع و شدت سلول‌ های سرطانی

MRI یا CT Scan: بررسی گسترش موضعی و متاستاز

آزمایش HPV: بررسی وجود ویروس پاپیلومای انسانی

مهم‌ ترین علائم بالینی عبارت‌ اند از:

خونریزی از مقعد: رایج‌ ترین علامت بالینی، خونریزی واضح و روشن در حین یا پس از اجابت مزاج است. این خون ممکن است روی سطح مدفوع، در کاسه توالت یا روی دستمال دیده شود. برخلاف خونریزی‌ های گوارشی فوقانی که معمولاً تیره‌ رنگ یا قیری هستند، خون ناشی از سرطان مقعدی شفاف و تازه به نظر می‌ رسد.

درد، ناراحتی یا احساس فشار در ناحیه مقعد: این درد ممکن است مداوم یا هنگام نشستن تشدید شود. بیماران گاهی آن را با درد عضلانی یا تنش‌های عضلانی اشتباه می‌ گیرند. با پیشرفت بیماری، درد می‌ تواند به لگن یا ناحیه پایین کمر نیز کشیده شود.

توده یا ضایعه قابل لمس در اطراف مقعد یا داخل کانال مقعدی: در برخی موارد، بیماران خود متوجه توده‌ ای سفت یا برجسته در ناحیه مقعد می‌ شوند. این توده ممکن است بدون درد باشد یا با خونریزی و التهاب همراه شود.

خارش، سوزش یا ترشح غیرعادی از مقعد: تغییر در ترشحات طبیعی ناحیه مقعد، بوی بد، یا احساس رطوبت مداوم می‌ تواند ناشی از رشد سلول‌ های غیر طبیعی باشد. این علائم ممکن است به اشتباه به عفونت‌ های قارچی یا باکتریایی نسبت داده شوند.

تورم غدد لنفاوی ناحیه کشاله ران یا لگن: در مراحل پیشرفته‌ تر، سلول‌ های سرطانی ممکن است به گره‌ های لنفاوی اطراف پخش شوند و موجب تورم، حساسیت یا توده‌ های دردناک در کشاله ران شوند.

تغییر در الگوی اجابت مزاج: سرطان مقعدی می‌ تواند باعث اختلال در عملکرد عضلات کف لگن و اسفنکترها شود. از جمله این تغییرات می‌ توان به موارد زیر اشاره کرد:

یبوست یا نیاز به زور زدن زیاد در دفع

اسهال مکرر بدون علت مشخص

بی‌ اختیاری مدفوع یا احساس تخلیه ناقص

باریک شدن قطر مدفوع (مدفوع نواری‌ شکل)

احساس پر بودن مداوم در رکتوم (tenesmus)

حتی پس از اجابت مزاج کامل، بیمار ممکن است همچنان احساس دفع ناکامل یا نیاز مداوم به رفتن به دستشویی داشته باشد.

https://shorturl.at/o92Hs خونریزی گوارشی

علائم و نشانه‌ های هشدار دهنده گاستریت چیست؟

التهاب معده ممکن است هیچ علامت قابل توجهی ایجاد نکند. اگر فرد ناراحتی در این ناحیه احساس کند، ممکن است به این معنی باشد که بیماری در حال شدیدتر شدن است یا مدت زیادی است که به شکل ادامه دار وجود داشته است. علائم ممکن است زمانی رخ دهند که پوشش معده به اندازه‌ ای فرسوده شده باشد که دیگر نتواند در برابر اسیدها و آنزیم‌ های خود از خود دفاع کند. اسیدها ممکن است علائم سوء هاضمه ایجاد کنند یا ممکن است باعث زخم معده شوند که می‌ تواند منجر به درد و خونریزی شود. علائم التهاب معده خود را به شکل موارد زیر نشان می دهند:

• از دست دادن اشتها یا احساس سیری بلافاصله پس از غذا خوردن.
• درد و نفخ معده.
• حالت تهوع یا استفراغ.

اگر زخم خونریزی دهنده دارید، ممکن است موارد زیر را مشاهده کنید:

• خون در مدفوع (مدفوع سیاه یا ملنا) 
• خون سیاه در استفراغ (استفراغ با بوی قهوه)

مطلب پیشنهادی: انواع قرص تخلیه روده و معده

روش های تشخیص درد گاستریت و التهاب معده

سر منشا درد گاستریت، معده است. که در قسمت میانی بالای شکم (ناحیه «اپی‌ گاستریک») قرار دارد. درد عمومی ناشی از التهاب، طوری احساس می‌ شود که انگار در جایی از این ناحیه (درد بالای شکم) است، اما ممکن است نتوانید محل دقیق آن را خودتان تشخیص دهید. اگر زخم معده دارید، ممکن است بتوانید ناحیه سر منشا درد را دقیق‌ تر مشخص کنید. همینطور ممکن است احساس کنید که سر دل شما دقیقا جایی که شروع معده است، میسوزد.

علت گاستریت چیست؟

گاستریت پاسخی از سیستم ایمنی بدن به چیزی است که از قبل در داخل معده در حال رخ دادن است. سیستم ایمنی بدن سلول‌ های التهابی را به سطح غشا معده می‌ فرستد تا با عفونت‌ ها مبارزه کرده و به ترمیم بافت‌ ها کمک کند. حتی اگر تا آن زمان هم علامتی نداشته باشید، التهاب باعث شروع ایجاد علائم ورم معده می‌ شود. همچنین از طرفی دیگر احتمالاتی وجود دارند که عامل اصلی ممکن است چیز دیگری باشد. در ادامه به بررسی دلایل احتمالی التهاب معده می پردازیم:

عفونت‌ ها

عفونت‌ ها از شایع‌ ترین علل التهاب معده، به ویژه گاستریت حاد، هستند. عفونت‌ های باکتریایی و عفونت‌ های ویروسی ناشی از آنفولانزای معده می‌ توانند باعث واکنش کوتاه‌ مدتی شوند که معمولاً خود به خود برطرف می‌ شود. عفونت هلیکوباکتر پیلوری یک عفونت باکتریایی مزمن و شایع بوده که می‌ تواند باعث گاستریت مزمن شود. عفونت‌ های انگلی و عفونت‌ های قارچی نیز به ندرت می‌ توانند باعث گاستریت حاد یا مزمن شوند.

منبع: گاستریت یا التهاب معده چیست

عسل چگونه به درمان کیست مویی کمک می‌ کند؟ (خواص درمانی عسل طبیعی)

عسل یک ماده طبیعی شگفت‌ انگیز با خواص آنتی‌ باکتریال و ضدالتهاب بسیار بالا است که نقش مؤثری در بهبود زخم‌ ها و جلوگیری از عفونت دارد. استفاده موضعی از عسل روی کیست مویی می‌ تواند روند درمان را تسریع کرده و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.

این ویژگی‌ ها باعث شده‌ اند عسل یکی از گزینه‌ های مؤثر در طب سنتی برای درمان کیست مویی باشد:

• خاصیت ضد باکتری قوی برای کنترل عفونت
• ضدالتهاب بودن برای کاهش تورم و قرمزی
• بازسازی بافت و تسریع در ترمیم زخم
• مرطوب نگه‌ داشتن محیط زخم بدون ایجاد تحریک

آموزش قدم به قدم درمان کیست مویی با عسل (روشهای کاربردی و خانگی)

برای اثربخشی بیشتر، بهتر است از عسل خام و طبیعی استفاده شود. در ادامه، چند روش موثر برای بهره‌ گیری از خواص درمانی عسل در مقابله با کیست مویی آورده شده است.

https://jarire.com/health/treating-hair-cysts-with-honey/

۱. استفاده مستقیم از عسل خام روی ناحیه کیست مویی

در این روش، عسل به‌ صورت مستقیم روی کیست مالیده شده و با پانسمان پوشانده می‌شود. این کار باید روزانه تکرار شود تا التهاب کاهش یابد.

• ناحیه کیست را با آب ولرم و صابون آنتی‌ باکتریال بشویید
• پوست را خشک کنید
• لایه‌ ای از عسل خام (ترجیحاً عسل مانوکا یا عسل کوهستانی) را روی کیست بمالید
• با گاز استریل پانسمان کنید
• روزی دو بار، صبح و شب، این روند را تکرار کنید

۲. تهیه ماسک ترکیبی عسل و دارچین برای ضد عفونی کیست مویی

ترکیب عسل با دارچین خاصیت ضدعفونی‌ کننده آن را تقویت می‌ کند و به کاهش رشد باکتری‌ های ناحیه کمک می‌ کند.

• 1 قاشق غذاخوری عسل را با نصف قاشق چای‌ خوری پودر دارچین ترکیب کنید
• مخلوط را به‌ آرامی روی محل کیست بمالید
•  30 دقیقه صبر کنید
• سپس با آب ولرم شست و شو دهید
• این روش را یک‌ بار در روز انجام دهید

برای درمان قطعی و دائمی: بهترین مرکز درمان کیست مویی در تهران | کلینیک دکتر زارعی

profiles on web

https://foursquare.com/user/1413041232

https://forums.weare.ir/index.php?/profile/28992-alireza-zarei/&tab=field_core_pfield_17

https://netbarg.com/user/userProfiles/index#tab5

https://substack.com/@cliniczarei

https://profile.typepad.com/cliniczarei

https://www.imdb.com/user/ur200038752/?ref_=nv_usr_prof_2

پماد هیدروکورتیزون چیست

ضدالتهابی
ضد خارش
ضدآلرژی
تا حدی ضد درد موضعی
است. هیدروکورتیزون با مهار آنزیم‌ هایی که باعث بروز التهاب و پاسخ ایمنی بیش‌ فعال می‌ شوند، التهاب پوست و بافت‌ های اطراف را کاهش داده و به تسکین سریع علائم کمک می‌ کند.

چرا هیدروکورتیزون در درمان بیماری‌ های مقعدی کاربرد دارد؟
بیماری‌ های مقعدی معمولاً با تحریک بافتی، التهاب، خارش، سوزش یا خون‌ریزی همراه‌ اند. از آنجا که هیدروکورتیزون به کاهش التهاب و حساسیت کمک می‌ کند، استفاده موضعی از آن در بسیاری از موارد، موجب بهبود علائم و افزایش کیفیت زندگی بیمار می‌ شود. البته تأکید شده است که این دارو بیشتر جنبه تسکینی و حمایتی دارد، نه درمان ریشه‌ ای.

Hydrocortisone comes as creams, ointment, spray or suppositories, for use inside and around the anus (bottom) to treat

هیدروکورتیزون به صورت کرم، پماد، اسپری یا شیاف برای استفاده در داخل و اطراف مقعد (پایین) برای درمان عرضه می شود.

https://www.nhs.uk/medicines/hydrocortisone/

بیماری‌ های مقعدی قابل درمان با پماد هیدروکورتیزون

1. هموروئید (بواسیر)
بواسیر چیست و چه علائمی دارد؟ توضیحی از آن را با هم میخوانیم:

هموروئید به تورم و التهاب رگ‌ های خونی در ناحیه مقعد گفته می‌ شود که می‌ تواند داخلی یا خارجی باشد. علائم آن شامل:

احساس فشار یا درد در مقعد
خونریزی حین دفع
خارش یا سوزش شدید
نقش پماد هیدروکورتیزون در درمان بواسیر
در درمان بواسیر خفیف تا متوسط، پماد هیدروکورتیزون با کاهش التهاب، خارش و سوزش نقش موثری ایفا می‌ کند. این پماد معمولاً با داروهای دیگری مثل لیدوکائین ترکیب شده تا اثر تسکینی سریع‌ تری داشته باشد.

 توجه: در بواسیر پیشرفته یا بیرون‌ زده، نیاز به درمان‌ های تخصصی‌ تری وجود دارد.

2. شقاق مقعدی (فیشر آنال)
توضیح بیماری:

شقاق به شکاف یا ترک پوستی در اطراف مقعد گفته می‌ شود که به‌ طور معمول در اثر یبوست، دفع سخت یا التهاب مزمن به‌ وجود می‌ آید. علائم آن شامل:

درد شدید هنگام یا پس از دفع
خونریزی روشن در مدفوع یا دستمال
اسپاسم عضلانی مقعد
نقش پماد هیدروکورتیزون در درمان شقاق
با کاهش التهاب و تسکین خارش اطراف زخم، به روند ترمیم پوست کمک می‌ کند. این دارو اغلب با پمادهای شل‌ کننده عضله ترکیب می‌ شود.

ادامه مطلب

تفسیر نتایج تست پاپ اسمیر

نتایج این تست معمولاً در یکی از سه دسته زیر قرار می‌ گیرد:

۱. نتیجه طبیعی (نرمال)

• یعنی هیچ سلول غیرطبیعی مشاهده نشده و نیازی به اقدام خاصی نیست.
• توصیه می‌ شود آزمایش بعدی طبق برنامه‌ ریزی پزشک انجام شود.

۲. نتیجه غیرطبیعی

• وجود سلول‌ های غیرطبیعی در دهانه رحم که ممکن است ناشی از عفونت، التهاب یا تغییرات پیش‌ سرطانی باشد.
• در این صورت، پزشک ممکن است آزمایش‌ های تکمیلی مانند کولپوسکوپی یا تست HPV را توصیه کند.

۳. نتیجه نامشخص

• ممکن است نمونه کافی نبوده باشد یا تغییرات جزئی مشاهده شده باشد که نیاز به بررسی بیشتر دارد.
• در برخی موارد، تکرار آزمایش پس از چند ماه پیشنهاد می‌ شود.

ارتباط بین تست پاپ اسمیر و ویروس HPV

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از عوامل اصلی سرطان دهانه رحم است. در بسیاری از کشورها، همراه با تست پاپ اسمیر، آزمایش HPV نیز انجام می‌ شود تا احتمال خطر ابتلا به سرطان بررسی گردد. اگر نتیجه تست ویروس اچ پی وی مثبت باشد، بررسی‌ های بیشتر مورد نیاز خواهد بود.

مزایای تست پاپ اسمیر

علاوه بر تشخیص هرگونه ناهنجاری در رحم، این آزمایش شامل فواید زیر نیز میباشد:

• تشخیص زودهنگام: امکان شناسایی سلول‌ های غیرطبیعی پیش از تبدیل شدن به سرطان
• کاهش مرگ‌ و میر: کاهش احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم با اقدامات پیشگیرانه
• آسان و بدون درد: انجام تست سریع، ساده و تقریباً بدون درد است.
• پوشش گسترده: مناسب برای اکثر زنان و توصیه‌ شده توسط متخصصان بهداشت و زنان

عوارض و محدودیت‌ های تست پاپ اسمیر

hermocha.com خطرات احتمالی برای انجام آن عبارتند از:

• نتایج نادرست: در برخی موارد ممکن است نتیجه منفی کاذب یا مثبت کاذب باشد.
• احساس ناراحتی: برخی از افراد ممکن است پس از انجام آزمایش دچار ناراحتی خفیف یا لکه‌ بینی شوند.
• نیاز به تست‌ های تکمیلی: اگر نتیجه غیرطبیعی باشد، آزمایش‌ های بیشتری لازم خواهد بود.

هر چند وقت یک‌ بار باید تست پاپ اسمیر انجام داد؟

طبق توصیه متخصصان، بهتر است طی مدت های زیر این آزمایش را انجام دهید:

• زنان ۲۱ تا ۲۹ سال باید هر ۳ سال یک‌ بار تست پاپ اسمیر انجام دهند.
• زنان ۳۰ تا ۶۵ سال می‌ توانند هر ۵ سال یک‌ بار همراه با آزمایش ویروس اچ پی وی این تست را انجام دهند.
• زنانی که تحت هیسترکتومی کامل قرار گرفته‌ اند یا بالای ۶۵ سال هستند، ممکن است نیازی به این آزمایش نداشته باشند.

روش های انتقال ویروس اچ پی وی HPV + خطرناک ترین عوارض

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از شایع‌ترین عفونت های مقاربتی (STD) در سراسر جهان است. این بیماری هم مردان و هم زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اغلب بدون ایجاد علائم قابل توجه. در حالی که برخی از گونه‌های HPV می‌توانند منجر به عوارض جدی برای سلامتی شوند، از جمله سرطان دهانه رحم و زگیل تناسلی، بسیاری از عفونت‌ها بدون مداخله پزشکی خود به خود برطرف می‌شوند.

درک HPV، انتقال، علائم و پیشگیری از آن برای آگاهی از سلامت عمومی بدن بسیار مهم است.

انواع و سویه های HPV

ویروس اچ پی وی از بیش از ۲۰۰ ویروس مرتبط تشکیل شده است که به ۲ دسته کلی دسته‌بندی می‌شوند:

• HPV کم خطر: این گونه‌ها با بیماری‌های خوش خیم مانند: زگیل در دست‌ها، پاها و اندام تناسلی مرتبط هستند.
• HPV پرخطر: این گونه‌‌ها می‌‌توانند منجر به انواع مختلف سرطان از جمله: سرطان دهانه رحم، مقعد، آلت تناسلی و اوروفارنکس شوند.

در میان سویه‌های پرخطر، HPV 16 و HPV 18 مسئول تقریباً ۷۰ درصد موارد سرطان دهانه رحم در سراسر جهان هستند. از سوی دیگر، HPV 6 و HPV 11 علل اولیه زگیل تناسلی هستند.

روش‌های انتقال ویروس اچ پی وی

این ویروس عمدتاً از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود و فعالیت جنسی رایج‌ترین راه است. روش‌های انتقال خاص عبارتند از:

• رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با شریک آلوده.
• تماس مستقیم با پوست آلوده تناسلی، حتی بدون دخول.
• انتقال از مادر به کودک در طول زایمان، منجر به یک بیماری نادر به نام پاپیلوماتوز تنفسی مکرر (RRP) می‌شود.

از آنجایی که ویروس پاپیلومای انسانی اغلب علائم قابل مشاهده‌ای ندارد، بسیاری از افراد ناآگاهانه آن را به شریک زندگی خود منتقل کرده و باعث افزایش شیوع آن در بین جمعیت‌ها می‌شوند.

علائم و پیامدهای سلامتی

tamrino.ir بسیاری از افراد مبتلا به HPV هیچ علامتی را تجربه نمی‌کنند و این امر تشخیص ویروس را بدون آزمایش پزشکی دشوار می‌کند. با این حال، بسته به سویه، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• زگیل تناسلی: زگیل‌های کوچک، گوشتی یا گل کلمی شکل روی اندام تناسلی، مقعد یا نواحی اطراف آن.
• زگیل‌های رایج: برآمدگی‌های برجسته روی دست ها، انگشتان یا پاها.
• زگیل کف پا: زگیل‌های سخت و دانه دانه در کف پا.
• زگیل‌های مسطح: ضایعات کمی برجسته و صاف که معمولاً روی صورت، گردن یا پاها ظاهر می‌شوند.
• ضایعات پیش سرطانی: تغییرات غیر طبیعی سلولی که از طریق غربالگری‌های معمول، به ویژه در دهانه رحم تشخیص داده می‌شوند.

در صورت عدم درمان، HPV پرخطر می‌تواند طی چندین سال به سرطان تبدیل شود. عفونت‌های مداوم با HPV 16 و HPV 18 احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهند که هم‌چنان یک نگرانی عمده برای سلامت جهانی است.

از کجا بفهمیم زگیل تناسلی داریم؟ روش های تشخیص در مردان و زنان

در این مقاله به بررسی چگونگی شناسایی زگیل تناسلی در مردان و زنان از طریق خودآزمایی، تشخیص بالینی و آزمایش‌ های پزشکی پیشرفته می‌ پردازیم.

 

rasekhoon.net زگیل تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط گونه های خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود. در حالی که در بسیاری از آنها می توانند بدون علامت باشند، علائم قابل مشاهده و معاینات پزشکی به تایید تشخیص زودهنگام کمک می کند. زیرا برای مدیریت موثر و کاهش خطرات انتقال بسیار مهم است. در این مقاله به بررسی چگونگی شناسایی زگیل تناسلی در مردان و زنان از طریق خودآزمایی، تشخیص بالینی و آزمایش‌ های پزشکی پیشرفته می‌ پردازیم.

بیماری مقاربتی زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی به صورت توده های کوچک، گوشتی یا خاکستری در ناحیه تناسلی یا مقعد ظاهر می شود. آنها ممکن است منفرد یا خوشه ای با هم باشند و شکلی شبیه گل کلم ایجاد کنند. این زگیل ها می توانند برجسته یا صاف بوده و گاهی باعث خارش، ناراحتی یا درد خفیف شوند. در حالی که آنها توسط سویه های کم خطر HPV (عمدتا HPV-6 و HPV-11) ایجاد می شوند، منجر به سرطان نمی شوند اما در صورت عدم درمان می توانند دائما عود کنند.

نشانه های رایج زگیل های تناسلی در زنان و مردان

در حالی که زگیل تناسلی ممکن است همیشه قابل توجه نباشد، برخی از علائم رایج عبارتند از:

برجستگی های کوچک به رنگ پوست در ناحیه تناسلی
خوشه های زگیل شبیه گل کلم
خارش یا ناراحتی در ناحیه آسیب دیده
خونریزی حین مقاربت (در برخی افراد)
افزایش ترشحات واژن در زنان
لکه های مرطوب و برجسته اطراف مقعد (در عفونت های مقعدی)
بسیاری از افراد ممکن است منتقل کننده ویروس زگیل تناسلی یا همان HPV بدون علائم قابل مشاهده باشند، که تشخیص پزشکی در این مواقع ضروری است.

روشهای تشخیص زگیل تناسلی در زنان

خانم ها ممکن است به زگیل تناسلی داخلی یا خارجی، از جمله در ناحیه فرج، واژن، دهانه رحم و ناحیه مقعد مبتلا شوند. زگیل ها به دلیل محل قرار گرفتنشان ممکن است همیشه قابل مشاهده نبوده و نیاز به غربالگری حرفه ای دارند.

خودآزمایی
زنان می‌ توانند زگیل‌ های خارجی را با بازرسی فرج و نواحی اطراف آن با استفاده از آینه بررسی کنند. در صورت مشاهده هرگونه رشد غیر طبیعی باید فورا به دکتر زنان مراجعه کنند.

معاینه بالینی
پزشک ممکن است یک بازرسی بصری از اندام تناسلی خارجی انجام دهد. اگر مشکوک به زگیل در نواحی داخلی باشد، آزمایشات تکمیلی لازم است.

پاپ اسمیر (غربالگری دهانه رحم)
آزمایش پاپ اسمیر به تشخیص تغییرات غیرطبیعی دهانه رحم ناشی از عفونت HPV کمک می کند. در حالی که به طور مستقیم زگیل را تشخیص نمی دهد، می تواند وجود ویروس اچ پی وی که از قبل وجود داشته را نشان دهد.

بیماری هموروئید یا بواسیر: علائم، درمان و عوارض

دی ۲۶, ۱۴۰۳ ۲ بازدید

هموروئید که معمولاً به آن مردم بواسیر می گویند، سیاهرگ های متورم واقع در رکتوم یا مقعد هستند. این وضعیت بسیار شایع است و میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که هموروئید می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود، اما معمولاً یک بیماری مرگ آور و خطرناک […]

هموروئید که معمولاً به آن مردم بواسیر می گویند، سیاهرگ های متورم واقع در رکتوم یا مقعد هستند. این وضعیت بسیار شایع است و میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که هموروئید می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود، اما معمولاً یک بیماری مرگ آور و خطرناک نیست. این مقاله نگاهی عمیق به هموروئید، از جمله علائم، علل، گزینه‌ های درمانی، عوارض و استراتژی‌ های پیشگیری ارائه کرده ایم.

علائم بیماری هموروئید چیست؟
علائم هموروئید بسته به محل و شدت آن متفاوت است. هموروئیدها به دو نوع اصلی تقسیم می شوند. داخلی و خارجی.

بواسیر داخلی: این بواسیر در داخل راست روده رخ می دهد و به طور کلی قابل مشاهده نیست. علائم عبارتند از:

خونریزی مقعدی بدون درد در هنگام اجابت مزاج.

احساس تخلیه ناقص.

پرولاپس، جایی که هموروئید از دهانه مقعد بیرون زده و باعث ناراحتی می شود.

هموروئید خارجی: این بواسیر در زیر پوست اطراف مقعد ایجاد می شود. علائم عبارتند از:

درد یا ناراحتی، به ویژه در هنگام نشستن یا در هنگام اجابت مزاج.

تورم در اطراف مقعد.

خارش یا سوزش در نزدیکی ناحیه مقعد.

تشکیل لخته خون که می تواند باعث درد شدید و ایجاد توده سفت در نزدیکی مقعد شود.

علل تشکیل هموروئید چیست؟
بواسیر به دلیل افزایش فشار در وریدهای رکتوم ایجاد می شود. عوامل متعددی در ایجاد این فشار نقش دارند:

زور زدن در حین حرکات روده: اغلب ناشی از یبوست مزمن یا اسهال است. (در رابطه با این موضوع، عوارض خطرناک اسهال را بخوانید)

بارداری: وزن رحم فشار بیشتری به سیاهرگ ها وارد می کند.

نشستن طولانی مدت: به خصوص نشستن در توالت برای مدت طولانی.

چاقی: اضافه وزن بدن باعث افزایش فشار روی وریدهای لگن و رکتوم می شود.

رژیم غذایی کم فیبر: رژیم های غذایی فاقد فیبر ممکن است منجر به یبوست و زور زدن شود.

افزایش سن: با بالا رفتن سن، بافت های حمایت کننده از سیاهرگ های راست روده و مقعد ضعیف می شوند.

تشخیص نوع بیماری هموروئید چگونه است؟
نوع بواسیر یا هموروئید معمولاً از طریق معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. پزشک همچنین ممکن است اقدامات دیگری را انجام دهد، مانند:

معاینه دیجیتالی رکتوم: متخصص آنورکتال یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را وارد راست روده می کند تا ناهنجاری ها را بررسی کند. آنوسکوپی: یک ابزار کوچک و لوله ای شکل برای مشاهده داخل کانال مقعد و رکتوم استفاده می شود.

سیگموئیدوسکوپی یا کولونوسکوپی: این آزمایشات به رد سایر علل خونریزی رکتوم مانند سرطان کولورکتال کمک می کند.

گزینه های درمانی برای هموروئید کدامند؟

سویه های درمان هموروئید به شدت و نوع آن بستگی دارد. گزینه ها عبارتند از:

https://www.tarafdari.com/node/2568204

اصلاح سبک زندگی:

افزایش دریافت فیبر از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها برای نرم کردن مدفوع.

نوشیدن آب زیاد برای جلوگیری از کم آبی بدن و سهولت حرکات روده.

اجتناب از نشستن طولانی مدت یا زور زدن در هنگام اجابت مزاج.

درمان های خانگی:

حمام نشستن گرم برای کاهش درد و التهاب.

کرم ها، پمادها یا شیاف های بدون نسخه حاوی هیدروکورتیزون.

استفاده از کمپرس سرد برای کاهش تورم

بیماری هموروئید یا بواسیر: علائم، درمان و عوارض
 

نشانه های تگ های پوست مقعد

شناسایی برچسب های پوستی مقعدی می تواند ساده باشد، اما تمایز آنها از سایر بیماریهای بالقوه ضروری است. در اینجا برخی از علائم رایج آنها وجود دارند:

• ظاهر: برچسب های پوست مقعد معمولا به صورت توده های کوچک و نرم پوست در اطراف دهانه مقعد ظاهر می شوند. آنها می توانند گوشتی یا کمی تیره تر بوده و ممکن است سطح صاف یا کمی چروکیده داشته باشند.
• اندازه و شکل: برچسب های پوست ممکن است اندازه های متفاوتی داشته باشند. آنها ممکن است به کوچکی یک دانه برنج یا به بزرگی یک انگور باشند. همچنین اغلب ریشه ای دارند که آنها را به پوست اطراف زائده متصل می کند.
• محل ایجاد: برچسب های پوستی معمولاً در حاشیه مقعد یا در چین های پوست اطراف مقعد ایجاد می شوند. آنها همچنین ممکن است در سایر نواحی مستعد اصطکاک مانند کشاله ران یا زیر بغل زنان یافت شوند.
• علائم: در حالی که برچسب های پوستی مقعدی عموماً بدون علامت هستند، برخی از زنان ممکن است ناراحتی خفیفی را تجربه کنند، به خصوص اگر برچسب تحریک شود یا در معرض اصطکاک ناشی از لباس یا اقدامات بهداشتی باشد.
• خونریزی یا ناراحتی: اگر یک برچسب پوستی تحریک یا آسیب ببیند، ممکن است کمی خونریزی کند یا باعث ناراحتی شود. با این حال، این رایج نیست و باید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

علل تگ های پوستی مقعد در دوران بارداری

درک علل زمینه ای برچسب های پوستی مقعدی می تواند به مدیریت موثر آنها کمک کند. عوامل متعددی در رشد آنها در دوران بارداری نقش دارند:

• تغییرات هورمونی: بارداری باعث نوسانات هورمونی قابل توجهی می شود، به ویژه افزایش استروژن و پروژسترون. این تغییرات هورمونی می تواند منجر به افزایش خاصیت ارتجاعی پوست شود و ممکن است باعث رشد تگ های پوستی شود.
• افزایش جریان خون: زنان باردار افزایش حجم و گردش خون را تجربه می کنند که می تواند منجر به احتقان رگ های خونی در ناحیه مقعد شود. این عروق می تواند به تشکیل برچسب های پوستی کمک کند.
• افزایش وزن: افزایش وزن مرتبط با بارداری می تواند اصطکاک را در مناطقی که پوست به پوست یا لباس ساییده می شود، افزایش دهد و منجر به ایجاد برچسب پوستی شود.
• یبوست و زور زدن: بسیاری از زنان باردار به دلیل تغییرات هورمونی و تنظیم رژیم غذایی دچار یبوست می شوند. زور زدن در حین اجابت مزاج می تواند فشاری را در اطراف ناحیه مقعد ایجاد کرده و به تشکیل اسکین تگ های مقعدی کمک کند.
• استعداد ژنتیکی: برخی از افراد ممکن است تمایل ژنتیکی به ایجاد برچسب های پوستی داشته باشند که می تواند در دوران بارداری تشدید شود.

پارت نیوز / نشانه های تگ های پوست مقعد