بازار خودرو

اخبار به روز بازار خودرو

بازار خودرو

اخبار به روز بازار خودرو

  • ۰
  • ۰

هموروئید وریدهای متورم رکتوم یا مقعد هستند. آنها می توانند داخلی، خارجی یا پرولاپس باشند. بواسیر داخلی معمولاً دردناک نیست، اما هموروئید خارجی می تواند بسیار دردناک باشد.

https://mosbate1.ir/hemorrhoids-treatment/ هموروئید پرولاپس، هموروئید داخلی است که در داخل ایجاد شده ولی در خارج از مقعد لیز خورده و بیرون زده است. هموروئید می تواند باعث درد، خونریزی و خارش شود.

بواسیر توسط عوامل مختلفی ایجاد می شود، از جمله:

  • یبوست
  • بارداری
  • زور زدن در هنگام اجابت مزاج
  • بالا رفتن سن
  • نشستن برای مدت طولانی
  • وزن بیش از حد

درمان هموروئید اغلب شامل ترکیبی از تغییرات رژیم غذایی، اصلاح شیوه زندگی و دارو است. در برخی موارد، جراحی هموروئید ممکن است ضروری باشد.

انواع مختلف بواسیر یا هموروئید چیست؟

چهار نوع اصلی هموروئید وجود دارد: داخلی، خارجی، ترومبوزه و پرولاپس.

هموروئید داخلی شایع ترین نوع است. آنها در داخل راست روده رخ می دهند و معمولاً دردناک نیستند. هموروئید خارجی کمترین نوع است. آنها در دهانه مقعد رخ می دهند و می توانند بسیار دردناک باشند. هموروئید پرولاپس، هموروئید داخلی است که در خارج از مقعد بیرون زده است. نوع ترومبوزه از انواع دیگر کمتر رایج بوده و در موارد خیلی حاد ایجاد میشود.

علائم و نشانه های هموروئید ترومبوز

هموروئید ترومبوز شده هموروئید داخلی یا خارجی است که در آن لخته خون (ترومبوز) ایجاد شده است. علائم همراه با هموروئید ترومبوز شده اغلب شدیدتر از حد طبیعی است و می تواند شامل خارش شدید، سوزش، درد، قرمزی و تورم باشد. ناحیه اطراف هموروئید نیز ممکن است رنگ مایل به آبی به خود بگیرد. درمان سریع هموروئید ترومبوز شده برای جلوگیری از از دست دادن خون رسانی و آسیب به بافت اطراف ضروری است.

علائم و نشانه های هموروئید داخلی

هموروئید داخلی در داخل راست روده قرار دارد. این نوع هموروئیدها عموماً خود به خود برطرف می شوند و به دلیل محل قرارگیری آنها اغلب بدون علامت هستند. در مواردی که بیماران ناراحتی ناشی از هموروئید داخلی را تجربه می کنند، اغلب به دلیل اندازه آنها است. هموروئید داخلی بزرگتر ممکن است علائمی مانند درد، خارش یا سوزش ایجاد کند.

  • matin pishrow
  • ۰
  • ۰

تعویض پانسمان بعد از عمل کیست مویی بستگی به نوع پانسمان و توصیه‌ های پزشک دارد. در برخی موارد، پانسمان باید روزانه تعویض شود تا جلوی عفونت و التهاب گرفته شود. در موارد دیگر، پانسمان ممکن است برای چند روز باقی بماند و سپس تعویض شود. به هر حال، بهتر است دستورالعمل‌ های دقیق پانسمان‌ گذاری و تعویض پانسمان را از پزشک خود دریافت کنید و به آن عمل کنید. همچنین، در صورت داشتن هرگونه علامت عفونت یا التهاب، به پزشک خود اطلاع دهید.

https://jarahlaser.com/

مراقبت بعد از عمل کیست مویی

  • مصرف دارو : در صورتی که پزشک متخصص کیست مویی شما مصرف برخی داروها مانند مسکن، آنتی بیوتیک و… را تجویز می‌کند، لازم است طبق دستور و در زمان های تعیین شده آن را مصرف نمایید تا از عفونت و درد بعد از عمل جلوگیری نمایید.
  • استراحت : احتمالاً بعد از عمل بدن شما تا حد زیادی ضعیف شده است اما استراحت در منزل و طی کردن دوره نقاهت می‌تواند تا حد زیادی در بهبودی حال شما تاثیرگذار باشد.
  • تعویض پانسمان : لازم است پانسمان های بیمار هر روز در کلینیک استریلیزه تعویض شود.
عمل جراحی کیست مویی به روش بسته
  • جلوگیری از وارد آمدن فشار به زخم کیست : برای این منظور لازم است در طی این دوره تا بهبودی کامل برای نشستن از بالش های مخصوص دونات شکل استفاده نمایید.
  • جایگزینی توالت های فرنگی : برای جلوگیری از وارد آمدن آسیب و فشار به مقعد بهتر است، حداقل تا مدتی استفاده از توالت های فرنگی را جایگزین نمایید.
  • استحمام : در صورتی که کیست مویی به روش باز عمل شده باشد، لازم است هر روز همراه با پانسمان حمام نموده و پس از استحمام پانسمان خیس شده را تعویض کنید. اما اگر کیست به روش بسته عمل شده، باید از خیس نمودن محل زخم تا چندین روز جلوگیری کنید.

⬅️ بیشتر بخوانید: دکتر کیست مویی خوب در تهران

  • لباس مناسب : در دوره نقاهت پس از عمل باید از لباس های گشاد با الیاف طبیعی استفاده نمود. اهمیت این موضوع در رابطه با لباس های زیر بیشتر است.
  • رژیم غذایی : باید در دوره نقاهت مصرف غذاهای چرب و سرخ کردنی را متوقف نمایید، و به جای آن مصرف خوراکی های پرفیبر را جایگزین کنید تا از یبوست جلوگیری شود.
  • پرهیز از ورزش : در طی دوره بعد از عمل باید از ورزش و فعالیت های سنگین پرهیز نمایید زیرا می تواند آسیب به محل جراحی را در پی داشته باشد.
  • شستن زخم : بعد از چند روز از عمل میتواند ناحیه را با استفاده از آب و صابون بشویید و پانسمان را تعویض نمایید.
  • خشک کرد زخم : برای جلوگیری از عفونت لازم است محل زخم را بدون وارد آوردن فشار به آن خشک کنید. همچنین می توانید از باد سشوار ملایم در فاصله مناسب از پوست برای خشک کردن محل جراحی استفاده نمایید.
  • مراجعه به پزشک : بعد از انجام عمل جراحی کیست مویی لازم است در فواصل زمانی معین برای مراجعه به پزشک اقدام نمایید. اما در صورتی که علائمی غیر طبیعی از جمله درد شدید، التهاب پوست، درجه حرارت ۳۸ درجه ای ، ترشحات خون آبه ای و بوی بد و آزار دهنده تجربه می کنید با پزشک در این باره مشورت کنید.
  • matin pishrow
  • ۰
  • ۰

تگ‌ های پوستی را می‌ توان به‌عنوان برآمدگی‌ های کوچک پوست در مناطقی از بدن که دارای چین‌ های گوشتی هستند، تعریف کرد. تقریباً ۵۰ تا ۶۰ درصد از بزرگسالان ممکن است به حداقل یک برچسب پوستی در طول زندگی خود دچار شوند. علاوه بر بالا رفتن سن، افراد مبتلا به دیابت، چاقی یا سابقه خانوادگی مستعد ایجاد چنین برچسب هایی در بدن خود هستند.

برچسب های پوستی معمولا بدون درد هستند و باعث ناراحتی نمی شوند. اگر به دلیل داشتن ظاهر خجالت آور و خونریزی کردن از بودن آنها را ناراحت هستید، میتوانید با مشورت دکتر آنها را جراحی کنید. گاهی اوقات، تگ های پوستی ممکن است به طور کامل از بین بروند. این عارضه در صورتی اتفاق می افتد که بافت در نتیجه کمبود خون پیچ خورده و مرده باشد.

زگیل تناسلی1

تفاوت بین زگیل تناسلی و تگ های پوستی چیست؟

بیایید در مورد عوامل تمایز بین این دو بیماری مفصل صحبت کنیم. هنگامی که در ناحیه ی تناسلی یا مقعد خود با علائم و نشانه های این بیماری روبرو شدید باید بدون فوت وقت به بهترین پزشک متخصص زگیل تناسلی مراجعه کرده و درمان را آغاز نمایید. زیرا هم خطر گسترش آنها وجود دارد و هم شریک جنسی خود را می توانید آلوده کنید. از طرفی اگر زگیل‌های تناسلی در مسیر مجاری ادراری یا مجرای واژن قرار بگیرند احتمال انسداد و خونریزی وجود دارد.

ظاهر

تگ های پوستی یا شبیه بادکنک خالی شده یا حتی دانه ای برنج هستند که از طریق یک ساقه نازک به پوست متصل می شوند.

بر خلاف تگ های پوستی، زگیل تناسلی ممکن است صاف، گل کلمی شکل یا ساقه ای باشد (برآمدگی های انگشت مانندی دارند). پایه پهن تری دارند و معمولا محکم به بدن میچسبد. 

برچسب های پوستی در نواحی بدن که در آن اصطکاک بیشتری به صورت روزانه وجود دارد مانند گردن، زیر بغل، پلک ها، زیر سینه ها، ران ها، اندام تناسلی یا چین های کشاله ران رشد می کنند.

زگیل تناسلی عفونی است و از طریق تماس مستقیم پوست به پوست پخش می شود. بنابراین، آن‌ها نواحی از پوست را تحت تأثیر قرار می‌ دهند که معمولاً هنگام تماس جنسی محافظت نمی‌ شوند و در حین رابطه جنسی (در اثر بریدگی‌های جزئی) آسیب می‌ بینند. شما می توانید آنها را بر روی ساقه آلت تناسلی، مجرای ادرار، واژن، فرج، دهانه رحم یا پوست اطراف مقعد بیابید.

منبع خبر: عرشه آنلاین

 

  • matin pishrow
  • ۰
  • ۰

درمان خونریزی مقعدی بستگی به علت اصلی آن دارد. برای مثال، در صورت وجود شقاق مقعدی، ممکن است پزشک شما تجویز کند که از کرم های موضعی، مثل لیدوکائین، استفاده کنید ولی در صورتی که هموروئید وجود داشته باشد، ممکن است پزشک استفاده از داروهای حاوی کرم های ضد التهاب، مثل هیدروکورتیزون تجویز کند. در صورت وجود التهاب روده، پزشک اغلب داروهای ضد التهاب و آنتی بیوتیک تجویز میکند.

در برخی موارد، درمان دارویی جوابگو نیست و شرایط بیمار حاد میباشد در نتیجه نیاز به درمان با لیزر یا جراحی وجود دارد. برای مثال، در صورت وجود تومور یا پولیپ در روده، جراحی برای برداشتن آنها ممکن است لازم باشد.

به طور کلی، درمان این عارضه بستگی به علت آن دارد و بهتر است با پزشک خود درباره از روش های درمانی مطمئن شوید.

https://penzu.com/public/60b55023d2d5593c

خونریزی مقعدی بدون درد نشانه چیست؟

این عارضه نشانه های مختلفی دارد که شامل موارد زیر می باشد:

  • خون در مدفوع: این یکی از شایع ترین نشانه های خونریزی مقعدی است. ممکن است خون به صورت قطرات، لکه ها، رگه ها یا به صورت جریان از مدفوع شما بیرون بیاید.
  • درد: در برخی موارد، خونریزی با درد در مقعد و راست روده که رکتوم نیز نامیده میشود، همراه است. این درد ممکن است شدید و ناگهانی بوده یا به صورت خفیف و پایدار ادامه داشته باشد.
  • تغییر در عادت دفع مدفوع: ممکن است این عارضه می تواند با تغییر در عادت دفع مدفوع شما همراه باشد. به عنوان مثال، شما ممکن است احساس کنید که نیاز به دفع مدفوع دارید، اما وقتی رفتار مدفوع را انجام می دهید، فقط خون بیرون می آید و حتی ممکن است زور الکی بزنید.
  • سایر نشانه ها: سایر نشانه های خونریزی مقعدی ممکن است شامل تنگی نفس، سردرد، سرگیجه، تهوع و استفراغ باشد.
  • matin pishrow
  • ۰
  • ۰

دلایل زیادی در ایجاد شقاق مقعدی دخیل هستند و وجه اشتراک تمامی آنها ایجاد ضربه و فشار بیش از اندازه در ناحیه ی مقعد است. یبوست یکی از مهم ترین دلایل ایجاد این عارضه است.خروج مدفوع سخت و سفت می تواند دیواره ها و پوست ناحیه ی مقعد را به هنگام اجابت مزاج به شدت خراش دهد و دچار آسیب های متعددی کند.

درمان شقاق مقعدی/ در یک نگاه کلی انواع بیماری های مقعدی از جمله شقاق ارتباط معناداری با نوع تغذیه و سبک زندگی افراد دارند و از آن تبعیت می کنند.

از مهم ترین دلایل ایجاد فیشر مقعدی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • یبوست
  • اسهال مزمن
  • عادت به تمیز کردن مقعد با دستمال زبر و خشن
  • رابطه ی جنسی مقعدی
  • تنگی بیش از حد عضلات دریچه ی مقعد
  • سرطان راست روده
  • کرون روده
  • بارداری
  • زایمان سخت
  • خاراندن بیش از حد مقعد در مواقع ابتلا به انگل ها و بیماری های پوستی

همچنین در موارد ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود:

  • سرطان مقعدی
  • بیماری اچ آی وی HIV
  • بیماری سل
  • سیفلیس
  • هرپس سیمپلکس

 

علائم شقاق

 

علائم شقاق یا فیشر مقعدی چیست؟

شقاق مقعدی نشانه های بارز و مشخصی دارد و به راحتی می توان به وجود آن پی برد. فقط ذکر یک نکته ی اساسی در این میان مهم و ضروری به نظر می رسد و آن این است که برخی از علائم و نشانه های شقاق مانند خونریزی با علائم و نشانه های برخی بیماری های گوارشی خطرناک از جمله سرطان روده مشابه است از این رو در صورت مشاهده ی هر گونه علامتی مشابه با علائم زیر بهتر است که برای بررسی دقیق تر به پزشک متخصص شقاق مراجعه کنید.

از مهم ترین علائم شقاق مقعدی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • احساس درد در ناحیه ی مقعد به صورت متناوب و مستمر
  • شروع درد که به هنگام دفع مدفوع آغاز می شود و پس از آن افزایش می یابد.
  • خونریزی از ناحیه ی مقعد
  • وجود یک زائده ی کوچک یا نشانه بر روی پوست اطراف مقعد
  • سوزش و خارش ناحیه ی مقعد
  • وجود ترک یا شکاف قابل مشاهده در اطراف ناحیه ی مقعد
  • سرخی مقعد
  • خروج ترشحات چرک آلود از ناحیه ی ترک
  • تب که ناشی از عفونت است.
  • تورم و التهاب در ناحیه ی مقعد
  • matin pishrow
  • ۰
  • ۰

اغلب برای برداشتن کیست مویی جراحی لازم است. این کار را می توان با استفاده از بخیه برای بستن زخم انجام داد. همچنین می‌ توانیم بدون استفاده از بخیه، زخم را باز بگذاریم تا خودش خوب شود.

اگر بخیه دارید، ممکن است به خودی خود جذب شده یا ممکن است نیاز به برداشتن آنها پس از جراحی باشد. جراح به شما می گوید که کدام نوع بخیه را دارید.

اگر بخیه‌ ها نیاز به برداشته شدن داشته باشند، با پرستار پزشک در جراحی عمومی خود تماسی فوری بگیرید. آنها بخیه های شما را 2 هفته پس از جراحی می کشند.

بازسازی فلپ لیمبرگ

در این نوع جراحی کل سینوس پیلونیدال و بافت آسیب دیده اطراف آن برداشته می شود. جراح قسمتی از پوست سالم را به این ناحیه برای ترمیم فوری تر، پیوند میزند.

بعد از این نوع جراحی باید حدود 2 شب در بیمارستان بمانید. زخم شما دارای بخیه هایی است که باید حدود 2 هفته پس از جراحی در بیمارستان برداشته شوند.

مطالعه بیشتر: لیزر کیست مویی چگونه است؟

EPSiT (درمان با روش آندوسکوپی سینوس پیلونیدال)

جراح می تواند از یک لوله نازک و منعطف با یک دوربین در انتهای آن (آندوسکوپی) برای بررسی داخل سینوس پیلونیدال شما استفاده کند.

همچنین او از ابزارهای کوچک همراه با آندوسکوپ برای درمان و تمیز کردن ناحیه استفاده می کند. به علاوه پزشکان ممکن است از گرما برای جلوگیری از خونریزی و کمک به بهبود کیست مویی استفاده کنند.

زخم های ایجاد شده در طول این روش کوچک هستند و اکثرا به سرعت و با ناراحتی بسیار کمی بهبود می یابند. این اتفاق به شما امکان می دهد خیلی زودتر به فعالیت های معمول خود بازگشته و کار کنید.

خطرات و عوارض عمل جراحی کیست مویی

جراح شما قبل از اینکه از شما بخواهد یک فرم رضایت نامه را امضا کنید، در مورد خطرات و تمام عوارض جراحی کیست مویی با شما صحبت می کند.

عوارض عمل جراحی کیست مویی عبارتند از:

  • عفونت در ناحیه ای که جراحی کرده اید، که با آنتی بیوتیک قابل درمان است
  • خونریزی یا لخته شدن خون (به نام هماتوم). این عارضه معمولا مشکلات جدی ایجاد نمی کند، اما گاهی اوقات برای تخلیه خون نیاز به جراحی بیشتری دارید.

شما تحت بیهوشی عمومی عمل می کنید. این بدان معنی است که شما خواب هستید و هیچ دردی احساس نمی کنید. یک دکتر به نام متخصص بیهوشی قبل از جراحی با شما ملاقات می کند تا در مورد این موضوع بیشتر به شما بگوید و خطرات را توضیح دهد.

گاهی اوقات، سینوس پیلونیدال و علائم شما ممکن است پس از جراحی بازگردد. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است نیاز به جراحی بیشتری داشته باشید.

  • matin pishrow
  • ۰
  • ۰

بیماری های مقاربتی (STD) یا عفونت های مقاربتی (STIs)، عفونت هایی هستند که از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. آنها معمولاً در طول رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی پخش می شوند. اما گاهی اوقات می توانند از طریق سایر تماس های جنسی شامل آلت تناسلی، واژن، دهان یا مقعد پخش شوند. این به این دلیل است که برخی از بیماری های مقاربتی مانند تبخال و HPV از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شوند.

برخی از بیماری های مقاربتی می توانند از یک فرد باردار به جنین منتقل شوند، چه در دوران بارداری و چه هنگام زایمان. سایر راه‌ های انتقال بیماری‌ های مقاربتی عبارتند از: در دوران شیردهی، از طریق انتقال خون یا استفاده از سرنگ مشترک.

بیش از ۲۰ نوع بیماری مقاربتی وجود دارد که متداول ترین آنها عبارتند از:

  • کلامیدیا
  • زگیل تناسلی
  • تبخال ناحیه تناسلی
  • سوزاک
  • اچ‌ آی‌ وی
  • HPV
  • شپش ناحیه تناسلی
  • سیفلیس
  • تریکومونیازیس

علائم بیماریهای مقاربتی

بیماری های مقاربتی همیشه علائمی ایجاد نمی کنند یا ممکن است فقط علائم خفیفی ایجاد کنند. بنابراین ممکن است عفونت داشته باشید و آن را ندانید و حتی بدون علائم، بیماری های مقاربتی همچنان می تواند مضر باشد و ممکن است در طول رابطه جنسی منتقل شود.

 

اگر علائم وجود داشته باشد، می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ترشح غیر معمول از آلت تناسلی یا واژن
  • زخم یا زگیل در ناحیه تناسلی
  • تکرر ادرار یا ادرار دردناک
  • خارش و قرمزی در ناحیه تناسلی
  • تاول یا زخم در داخل یا اطراف دهان
  • بوی غیر طبیعی واژن
  • خارش مقعد، درد یا خونریزی
  • درد شکم
  • تب

ویروس اچ پی وی HPV یا پاپیلومای انسانی

خوشبختانه آگاهی عموم مردم درباره ویروس اچ پی وی در سال های اخیر افزایش یافته است، که تا حد زیادی به دلیل در دسترس بودن واکسن HPV است. دریافت واکسن اچ پی وی میتواند از ابتلا به انواع این ویروس جلوگیری کرده و بدن انسان را در مواجهه با انواع پاپیلومای انسانی قوی کند.

سازمان بهداشت و سلامت تخمین می زند که حدود ۴۳ میلیون مورد از بیماران مبتلا به اچ پی وی در سال ۲۰۱۸ وجود داشته است که بسیاری از آنها در نوجوانان و ۲۰ سالگی رخ داده است. برخی از انواع ویروس اچ پی وی منجر به ایجاد زگیل تناسلی می شوند.

این برجستگی‌های صورتی یا گوشتی می‌ توانند خارش، ایجاد ناراحتی و خونریزی کنند. گونه‌ های ویروسی که می‌ توانند باعث سرطان دهانه رحم، سرطان آلت تناسلی یا سرطان دهان و گلو شوند، نگران‌کننده‌ تر هستند. دکتر زنان میتواند به راحتی با انجام آزمایش پاپ اسمیر، وجود این ویروس را در بدن زنان تشخیص دهد. برای کسانی که قبلاً واکسینه نشده‌ اند، دریافت واکسن می‌تواند با محافظت در برابر سویه‌ هایی که به احتمال زیاد باعث سرطان می‌ شوند، این خطر را کاهش دهد.

به طور متوسط تخمین زده شده است که از بین هر ۳ آقایانی که شریک جنسی متعدد داشته یا همجنسگرا هستند، یک نفر از آنها حتما به ویروس اچ پی وی HPV یا زگیل تناسلی در مردان مبتلا می باشد.

توجه کنید که HPV یک ویروس متفاوت از HIV اچ آی وی یا (HSV) هرپس است.

images_1703075762_6582dfb2045b7.jpg

هرپس یا تبخال تناسلی

تبخال یکی از مسری ترین و پرهزینه ترین بیماری های مقاربتی است.

دو گونه ویروسی وجود دارد: هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-۱) و هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-۲) که هر دو از راه جنسی منتقل می شوند و باعث تبخال تناسلی می شوند. تبخال دهان می تواند به صورت زخم های سرد یا تاول های تب و همچنین زخم های ناحیه تناسلی یا مقعدی ظاهر شود. مانند سیفلیس، تبخال نیز می تواند جنین را تحت تاثیر قرار دهد، به خصوص پس از عفونت جدید در سه ماهه اول.

سیفلیس

https://ana.ir/ تاریخ مملو از بیماران مشهور و بدنام سیفلیس است که یکی از آنها آل کاپون بود. در نهایت، وخامت اوضاع او را از زندان مشهور جزیره آلکاتراز به بستر مرگ فرستاد.

مانند بسیاری از بیماری های مقاربتی در این مقاله، سیفلیس با عواملی مانند تهدید کننده سلامت بیمار مرتبط است. یک این بیماری مقاربتی توسط باکتری به نام ترپونما پالیدوم ایجاد شده که می تواند بین افراد منتقل شود. عفونت ممکن است با یک زخم گرد، سفت و بدون درد در آلت تناسلی، واژن، مقعد یا دهان شروع شود. گاهی اوقات، این زخم ها بدون توجه می مانند، زیرا بدون درد هستند و سپس علائم برطرف می شوند. با این حال، عفونت در این مرحله به پیشرفت خود ادامه می دهد. در صورت عدم درمان، مراحل بعدی بیماری می تواند به قلب، عروق خونی، کبد، استخوان ها، مفاصل و پوست آسیب برساند. در نهایت می تواند باعث سکته مغزی یا قلبی شود.

  • matin pishrow
  • ۰
  • ۰

زمانی که بیماران مبتلا به شقاق مقعدی به دنبال دکتر برای درمان می گردند، توقع دارند پزشک به قدری ماهر باشد تا بتواند در کوتاه ترین مدت و بهترین روش زخم آنها را درمان کند. به ویژه بیمارانی که از شهرستان برای درمان مراجعه می کنند، زمان زیادی برای ماندن در شهر ندارند. پس در این موارد انتخاب یک متخصص ماهر در تهران اهمیت به خصوصی دارد. جراح عمومی با کمک لیزر درمانی می تواند سریع ترین و قطعی ترین روش را به مراجعین عزیز ارائه دهد. از این رو دکتر علیرضا زارعی به صورت سرپایی و در عرض نیم ساعت می تواند به بیماران کمک کند تا زود تر از این عارضه خلاص شوند.

تشخیص زخم مقعدی

ممکن است یک معاینه دیجیتالی رکتوم و آزمایش خون مخفی مدفوع داشته باشید. شقاق حاد مقعد اغلب در عرض 6 هفته با درمان ساده بهبود می یابد. شقاق مزمن مقعد شقاقی است که 6 هفته یا بیشتر طول بکشد. این ممکن است به درمان بیشتری مانند جراحی نیاز داشته باشد.

دکتر شقاق در مورد علائم و سابقه سلامتی شما می پرسد. ارائه دهنده شما یک معاینه فیزیکی برای شما انجام میدهد. معاینه فیزیکی شامل ناحیه مقعد و تمام قسمت های رکتوم شما می شود.

ارائه دهنده شما به آرامی باسن شما را جدا می کند. ارائه دهنده به ناحیه اطراف مقعد برای پارگی و سایر علائم شکاف نگاه می کند. محل شکاف ممکن است به یافتن علت کمک کند. شقاق اغلب در قسمت پشتی مقعد ایجاد می شود. برخی در قسمت جلویی مقعد رخ می دهند. شقاق هایی که در طرفین مقعد ایجاد می شوند ممکن است در اثر شرایطی مانند بیماری کرون ایجاد شوند. شما همچنین ممکن است داشته باشید:

  • معاینه دیجیتال رکتوم دکتر متخصص مقعدی یک انگشت دستکش دار و روغن کاری شده را به آرامی وارد مقعد شما می کند. همچنین ممکن است از ابزاری به نام اسپکولوم استفاده شود. داخل مقعد گذاشته می شود و به آرامی منبسط می شود. این به ارائه دهنده اجازه می دهد تا قسمت بیشتری از ناحیه مقعد را ببیند.
  • آزمایش خون مخفی مدفوع این آزمایش خون پنهان در مدفوع شما را بررسی می کند.
  • اگر آزمایشات بیشتری نیاز باشد، متخصص شقاق ممکن است کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی را انجام دهد.

شقاق مقعد چگونه درمان می شود؟

خبر روز بیان میکند؛ درمان به علائم، سن و سلامت عمومی بیماران بستگی دارد. همچنین به شدت ابتلا به هر نوع بیماری بستگی دارد.

شقاق حاد مقعد شقاقی است که برای مدت کوتاهی باقی می ماند. اغلب در عرض 6 هفته با درمان ساده بهبود می یابد. با درمان یبوست ممکن است بهبود یابد.

شقاق مزمن مقعد شقاقی است که 6 هفته یا بیشتر طول بکشد. این ممکن است به درمان بیشتری مانند جراحی نیاز داشته باشد.

اگر شقاق مقعدی شما به خوبی بهبود نیابد، ممکن است به دلیل عضله اسفنکتر با فشار مقعدی مشکل داشته باشید. این عارضه مانع از جریان طبیعی خون از طریق رگ های خونی در مقعد می شود. کاهش جریان خون از بهبودی جلوگیری می کند. درمان ممکن است شامل دارو برای گذاشتن شقاق و تزریق سم بوتولینوم (تزریق) باشد. اینها می توانند به جریان خون کمک کنند و ممکن است به بهبود شقاق مقعدی کمک کنند.

درمان های دیگر عبارتند از:

  • تغییرات در رژیم غذایی شما ممکن است برای کمک به کاهش اسهال یا یبوست نیاز به خوردن فیبر بیشتر و نوشیدن آب بیشتری داشته باشید. درمان یبوست بسیار مهم است، در غیر این صورت احتمال بازگشت شقاق وجود دارد. اگر نمی دانید چه تغییراتی باید در رژیم غذایی خود ایجاد کنید، به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید. دریافت فیبر کافی از یبوست و حرکات روده بزرگ یا سفت جلوگیری می کند.
  • حمام سیتز نشستن در یک حمام گرم و کم عمق تا 20 دقیقه در روز می تواند به کاهش علائم کمک کند.
  • نرم کننده های مدفوع داروهای نرم کننده مدفوع یا مکمل های فیبر ممکن است به کاهش یبوست کمک کند.
  • سایر داروها کرم، پماد یا داروهای شیاف مانند نیترات ها یا مسدود کننده های کلسیم ممکن است به بهبود شقاق کمک کنند.
  • عمل جراحی. این جراحی اسفنکتروتومی داخلی جانبی نامیده می شود. در طول جراحی، یک برش کوچک (برش) در عضله به آزاد شدن فشار داخل مقعد کمک می کند. این اجازه می دهد تا خون بیشتری در این ناحیه جریان یابد تا بافت ها بهبود یابد.

با پزشک متخصص خود در مورد خطرات، مزایا و عوارض جانبی احتمالی همه درمان ها صحبت کنید.

  • matin pishrow
  • ۰
  • ۰

بیمار مبتلا به آبسه ممکن است درد، قرمزی یا تورم در ناحیه موضعی اطراف کانال مقعد داشته باشد. این عارضه ممکن است در طی یک دوره چند یا چند روزه ایجاد شود. عموما خستگی، تب و لرز نیز شایع است. با افزایش فشار و حجم عفونت، پوست ممکن است در این ناحیه پاره شده و چرک عفونت آزاد شود. تقریباً در 50٪ از افرادی که دچار فیستول می شوند، ناحیه عفونت آبسه اصلی به طور دوره ای متورم شده و برای تخلیه باز می شود. این عارضه می تواند به شکل یک چرخه مداوم تکرار شود.

تشخیص آبسه مقعدی چگونه است؟

اکثر آبسه های مقعدی یا فیستول آنورکتال بر اساس یافته های بالینی در طی معاینه مطب یا جراحی تشخیص داده و مدیریت می شوند. گاهی اوقات، آزمایشات بیشتر مانند سونوگرافی، سی تی اسکن یا MRI می تواند به تشخیص آبسه های عمیق تر یا ترسیم تونل فیستول غیر معمول کمک کند تا به درمان کمک کند.

درمان آبسه مقعدی چیست؟

آبسه نیاز به تخلیه با روشهای پزشکی از جمله جراحی یا درمان با لیزر دارد. برشی در پوست روی تورم ایجاد شده تا عفونت تخلیه شود. این کار را می توان در اورژانس یا مطب پزشک با بی حسی موضعی یا در اتاق عمل تحت بیهوشی عمیق تر انجام داد.

اگر عفونت چرک ایجاد کرده باشد، آنتی بیوتیک ها اغلب به عنوان تنها درمان بی اثر هستند. تخلیه موفقیت آمیز چرک به سیستم ایمنی بدن فرصت بهتری برای غلبه بر عفونت می دهد. برخی از شرایط وجود دارد که در آنها آنتی بیوتیک تجویز می شود.

روشهای درمان فیستول چیست؟

برای شرایط بیماران امروزه، هنوز هیچ درمان دارویی برای فیستول مقعدی وجود ندارد. درمان جراحی همیشه در این موارد مورد نیاز است. اگر این تونل چرکی شامل قسمت کوچکی از عضله اسفنکتر باشد، فیستولوتومی انجام می شود.

  • درمان فیستول با لیزر: این روش کم تهاجمی از انرژی لیزر برای انجام فرآیند درمان استفاده می شود. یک فیبر شعاعی پرتو لیزر را به مسیر فیستول ساطع می کند و باعث انقباض بافت شده که در نتیجه منجر به بسته شدن کانال و خشک شدن عفونت خواهد شد. این روش به عنوان کم تهاجمی ترین و راه بدون عوارض نامیده شده است.
  • فیستولوتومی فرآیند باز کردن پوست و بریدن قسمت کوچکی از اسفنکتر مقعدی بوده که دهان خارجی و داخلی فیستول را به هم متصل می‌کند و مسیر عبوری را به زخم تبدیل می‌کند که سپس به تدریج از داخل به بیرون شروع به ترمیم می کند.
  • در مواردی که مرض آبسه و کانال چرکی را هم زمان داشته باشد، می توان هر دو را در حین تخلیه آبسه با جراحی انجام داد. در برخی موارد، فیستول ممکن است پس از اولین تخلیه ظاهر شود. با این حال، برخی از فیبرهای عضلانی اسفنکتر نیز در طی این روش برداشته می‌شوند و ممکن است در توانایی دفع مدفوع بیماران کمی بدتر شود.
  • علاوه بر این روش، روش های جراحی دیگری نیز وجود دارد که در آن عضلات اسفنکتر بریده نمی شوند. چسب فیبرین یکی از این گزینه هاست. در این روش چسب فیبرین به خط فیستول فشرده شده و این خط کانال پر می شود.

از آنجایی که عضله اسفنکتر بریده نمی شود، اجابت مزاج مشکلی ندارد. نقطه ضعف این روش درصد کم موفقیت است. با این حال، می توان آن را بیش از یک بار انجام داد که عوارض بیشتری دارد.

https://www.didarnews.ir

دوره نقاهت بعد از درمان آبسه و فیستول چقدر است؟

ناراحتی بعد از جراحی فیستول یا آبسه مقعدی می تواند در هفته اول خفیف تا متوسط بوده و با قرص های تسکین درد قابل کنترل باشد. مقدار زمان از دست رفته از محل کار یا مدرسه معمولاً چند روز است.

درمان آبسه یا فیستول به دنبال یک دوره زمانی در خانه انجام می شود، زمانی که شامل خیساندن ناحیه آسیب دیده در آب گرم (حمام سیتز) سه یا چهار بار در روز توصیه می شود. همچنین ممکن است نرم کننده های مدفوع یا استفاده از ملین فیبر توصیه شود. برای جلوگیری از کثیف شدن زهکشی لباس، ممکن است لازم باشد از یک پد گاز استریل یا مینی پد استفاده کنید. حرکات روده تاثیری بر بهبودی نخواهد داشت.

  • matin pishrow
  • ۰
  • ۰

شقاق مقعدی با بیماری های جدی تری مانند سرطان روده مرتبط نیست، اگرچه سرطان مقعد ممکن است شبیه شقاق مقعد باشد. برخی از عوارض احتمالی شقاق مقعدی عبارتند از:

  • شقاق مزمن مقعد: پارگی که بهبود نمی یابد. با گذشت زمان، این اتفاق می تواند باعث ایجاد بافت اسکار گسترده در محل شکاف شود.
  • فیستول مقعدی: «تونل‌ های» غیرطبیعی کانال مقعد را به اندام‌ های اطراف، معمولاً سایر قسمت‌ های روده، پیوند می زنند.
  • تنگی مقعد: به دلیل اسپاسم اسفنکتر مقعد یا انقباض بافت اسکار حاصله، کانال مقعد به طور غیر طبیعی باریک می شود.

تشخیص شقاق مقعد

شقاق مقعدی با استفاده از تعدادی آزمایش از جمله:

  • معاینه جسمی
  • بازرسی مقعد و رکتوم با یک ابزار باریک (آنوسکوپ).

درمان شقاق مقعد

درمان پزشکی برای شقاق مقعدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • داروی مسکن
  • ملین ها
  • کرم های بی حس کننده
  • کرم های نیتروگلیسیرین یا تزریق بوتاکس برای آرام کردن اسپاسم عضلانی اطراف.
  • عمل جراحی.

جراحی برای شقاق مقعد

شقاق مزمن مقعد باید با جراحی اصلاح شود. شقاق و بافت اسکار مربوطه برداشته می شود. گاهی اوقات، یک برش نازک از عضله اسفنکتر مقعد نیز برداشته می شود، زیرا به بهبود بهتر زخم کمک می کند. (برش و بخیه زدن این عضله با کنترل اسفنکتر بیمار تداخلی ندارد.) این عمل که اسفنکتروتومی داخلی جانبی نامیده می شود، می تواند تحت بی حسی موضعی انجام شود. حدود 9 نفر از هر 10 نفر دیگر هرگز شقاق مقعدی را تجربه نخواهند کرد.

برای درمان شقاق مقعدی به کدام دکتر مراجعه کنیم؟

زمانی که با علائمی چون سوزش، خارش، درد یا خونریزی را مواجه شدید، بهتر است هرچه سریعتر نسبت به درمان فیشر یا همان شقاق اقدام نمایید.

مراجعه به جراح متخصص عمومی یا پزشک گوارش می تواند با معاینه دقیق شما نوع و شدت بیماری را تشخیص دهد. چرا که شقاق دارای دو نوع حاد و مزمن بوده که نوع حاد آن نهایتا تا 4 هفته درمان خواهد شد. علاوه بر آن درمان شقاق مقعدی با استفاده از دارو ها یا روشهای درمان خانگی امکان پذیر نبوده و نتیجه ای نخواهد داشت. بنابراین روشی اساسی چون لیزر شقاق به منظور درمان جایگزین می شود.

پیشگیری از شقاق مقعد

بسیاری از موارد شقاق مقعدی ناشی از یبوست مزمن است. پیشنهادات عبارتند از:

  • یک رژیم غذایی با فیبر بالا داشته باشید.
  • برای کمک به نرم شدن مدفوع، مقدار زیادی آب بنوشید.
  • استفاده از مکمل های فیبر (مانند متاموسیل) را در نظر بگیرید.
  • پس از رفتن به توالت حتما به آرامی پاک کنید.

https://ettelaat.com

  • matin pishrow