حمام سیتز یا حمام نشیمن

کاربرد حمام سیتز یا حمام نشیمن و تاثیرات آن بر بواسیر یا هموروئید

حمام سیتز یا sitz bath که با نام حمام نشیمن نیز شناخته می شود. یکی از روشهای درمان انواع مشکلات و اختلالات ناحیه مقعدی است. این روش نوعی آب درمانی است که می تواند تاثیرات مثبت بسیاری در کاهش درد و التهاب ناحیه مقعدی داشته باشد.

برای انجام این روش درمانی لازم است، ناحیه کفل و لگن برای مدت زمان حدودی 15 الی 20 دقیقه در آب نسبتاً گرم قرار گیرد. ما با همراه باشید تا با نحوه آماده کردن این حمام و تاثیرات آن آشنایی یابید.

تهیه حمام سیتز یا حمام نشیمن

برای تهیه حمام سیتز مراحل زیر را دنبال کرده و برای تاثیرگذاری بیشتر به نکات زیر توجه کنید.

• برای ساخت این حمام می توانید از لگن یا وان حمام استفاده کرده یا لگن مخصوص حمام سیتز که بر روی درپوش توالت فرنگی نصب می شود، را تهیه نمایید.
• رعایت بهداشت در این مورد امری ضروری محسوب می شود، زیرا ممکن است باعث انتقال عفونت شده و وضعیت را وخیم تر نماید.
• برای ضد عفونی کردن می توانید از مواد ضدعفونی کننده و بهداشتی استفاده نموده و سپس با دقت آن را پاک نمایید تا موجب التهاب پوست نشود.
• سپس لگن مورد نظر را با آب نسبتاً گرم پر نمایید، به گونه ای که نه آب سرد باشد و نه پوست بسوزد.
• مقدار آب باید به میزانی باشد که تمامی نواحی باسن و کفل را پوشش دهد.
• به منظور افزایش تاثیرگذاری می توانید مقدار نمک اپسوم، جوش شیرین، سرکه و ..را به آب بیافزایید.
• حداقل برای 15 دقیقه در این بنشینید.
• در مرحله آخر ناحیه کفل را با استفاده از حوله نرم خشک کنید.

کاربرد حمام سیتز

از حمام سیتز می توان درمان انواع مشکلات و اختلالات ناحیه مقعدی استفاده نمود. مهمترین مشکلاتی که با استفاده از این حمام بهبود می یابند، عبارتند از :

• دوران پس از زایمان
•  عمل های جراحی مقعدی
•  شقاق مقعدی
•  پروستاتیت
•  هموروئید
• آبسه مقعدی
•  پرولاپس رکتوم
•  زخم‌های تناسلی
• عفونت مهبل

تاثیرات حمام سیتز

از مهمترین تاثیرات این حمام می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

• کنترل التهاب
• کاهش درد
• رفع سوزش و خارش
• درمان یبوست
• افزایش گردش خون

تاثیر حمام سیتز در درمان بواسیر یا هموروئید

بواسیر یا هموروئید نوعی از بیماری های مقعدی است، این بیماری در اثر تورم و اتساع عروق در ناحیه مقعدی ایجاد می شود. این بیماری علائمی از جمله درد، سوزش، خارش ایجاد می کند. یکی از راهکارهای درمان بواسیر استفاده از حمام سیتز است.

آب گرم می تواند تاثیرات بسیاری در روند درمان بواسیر، به خصوص بعد از عمل و نیز پیشگیری از آن داشته باشد. حمام نشیمن می تواند عضلات این ناحیه از بدن را شل نموده و این امر خود در روند درمان تاثیرگذار است. یکی از کاربردهای این حمام درمان و بهبودی یبوست است که خود می تواند بر فرآیند درمان و جلوگیری از بواسیر تاثیر بگذارد. همچنین حمام سیتز می تواند درد و التهاب ناشی از بواسیر را کاهش می دهد.

به یاد داشته باشید، حمام سیتز تنها در برطرف نمودن علائم بیماری تاثیر گذار است و به درمان علت اصلی بیماری کمکی نمی کند. پس در مواقعی که بعد از یک هفته بهبودی حاصل نشد و یا علائم تشدید شد، باید به پزشک مراجعه کنید.

جراحی بیماری های نشیمنگاهی را فراموش کنید! لیزر بهترین جایگزین برای جراحی

احتمالاً شما نیز از دسته افرادی هستید، که تا به حال ناراحتی و مشکلات نشیمنگاهی را تجربه نموده اید. در عصر حاضر بیماری های نشیمنگاهی  شیوع و گسترش بالایی پیدا کرده اند که البته با روش های زندگی مدرن امروز دور از انتظار نیست.

به طور کلی می توان گفت سر منشا بیماریهای نشیمنگاهی، مشکلات گوارشی است که این خود از رژیم غذایی و سبک زندگی نادرست نشات می گیرد.

اما با وجود تمامی این تذکر ها در رابطه با سبک زندگی صحیح، امروزه قشر وسیعی از جامعه درگیر این بیماریها شده اند، و البته در کنار مشکلات مربوط به بیماری در انتخاب روش درمان صحیح نیز درگیری ذهنی دارند. بیماریهای نشیمنگاهی دارای چهار گروه اصلی و شایع بیماری ها است که شامل بواسیر، شقاق، فیستول و کیست مویی می شود.

ما در کلینیک نوین با استفاده از جدیدترین روش درمان بیماریهای نشیمنگاهی و با بهره گیری از بهترین تجهیزات پزشکی روز دنیا به درمان این بیماری ها می پردازیم. در ادامه به شما کمک خواهیم نمود، تا بهترین روش درمانی را متناسب با نوع بیماری خود انتخاب نمایید، پس تا انتها همراه ما باشید.

ادامه در اینجا

مراقبت های بعد از درمان بواسیر یا هموروئید با روش جراحی هموروئیدکتومی

هموروئیدکتومی یا جراحی هموروئید یکی از روش های پرکاربرد برای درمان این بیماری است. هموروئید یا همان بواسیر شایع ترین بیماری در ناحیه مقعد است. این بیماری با تورم و گشاد شدن عروق در ناحیه مقعد ایجاد می شود. بواسیر با علائمی مثل درد، خارش، خونریزی، خون در مدفوع و … نمایان می شود. اغلب این علائم با درمان های خانگی و دارویی برطرف می شوند، اما در برخی موارد بیماری به حدی پیشرفت کرده که لازم است از درمان های تهاجمی تری برای از بین بردن بواسیر استفاده نمایید. یکی از درمان های تهاجمیهموروئیدکتومی است.

هموروئیدکتومی شامل استفاده از تیغ جراحی برای از بین بردن بافت هموروئیدی است. در صورتی که بعد از انجام جراحی نسبت به زخم جراحی و وضعیت سلامت خود توجه نکنید، احتمال عود مجدد بیماری وجود دارد. برخی از راهکارهای مراقبت بعد از هموروئیدکتومی به این شرح است:

مصرف فیبر

اغلب بیماران بعد از جراحی به خصوص جراحی هموروئید دچار یبوست می شوند. یبوست موجب خروج مدفوع سفت شده و می تواند آسیب جدی به مقعد وارد آورد. بهترین راهکار برای جلوگیری از یبوست مصرف فیبر کافی است. فیبر ماده ای مغذی و مفید است که در روده انسان قابلیت هضم و جذب را ندارد و تجمع می کند.

فیبر مقدار زیادی آب به خود جذب کرده و با افزایش حجم مدفوع به درمان و رفع یبوست کمک می کند. از خوراکی های دارای فیبر می توانیم به انواع میوه ها، سبزیجات و غلاتاشاره کنیم.

آب کافی

آب در همه حالت برای حفظ سلامتی بدن مفید است. مصرف آب کافی می تواند هر چه سریعتر سموم را از بدن خارج کرده و با درمان یبوست به بهبود بیماری بواسیر نیز کمک نماید. میزان آب مصرفی برای هر فرد در طول روز  ۸ الی ۱۰ لیوان تعیین شده است.

تعویض پانسمان

لازم است در طول دوره نقاهت پس از عمل بهداشت را به میزان بیشتری رعایت نمایید. البته منظور از رعایت بهداشت، زیاده روی در شستشوی مقعد نیست. تعویض مرتب پانسمان یکی از راهکار هایی است که می تواند به جلوگیری از عفونت کمک نماید. البته بهتر است، تعویض پانسمان توسط پزشک و یا پرستار انجام شود.

مصرف دارو

معمولاً پزشک بعد از جراحی مصرف داروهایی مانند انواع مسکن و آنتی بیوتیک را به منظور کاهش درد و جلوگیری از عفونت تجویز می کند. بیمار باید مطابق دستور پزشک داروها را مصرف نماید.

حمام سیتز

حمام سیتز یا همان نشیمن به منظور جلوگیری از عفونت زخم و کمک به ترمیم سریع آن تجویز می شود. این حمام شامل قرار دادن ناحیه باسن و ران ها در آب نسبتاً گرم است. این امر با افزایش گردش خون در ناحیه مقعد به درمان بواسیر کمک می نماید. برای افزایش تاثیر پذیری می توانید به آب حمام سیتز مقداری نمک اپسوم و یا جوش شیرین بیافزایید.

کمپرس یخ

یکی از راهکارهای کاهش درد بیمار بعد از جراحی هموروئیدکتومی، استفاده از کمپرس یخ است. این روش می تواند بعد از جراحی که معمولاً بیماران درد زیادی دارند، به کاهش سریع درد کمک نماید. برای جلوگیری از آسیب به زخم، یخ را مستقیماً بر روی زخم قرار ندهید، بلکه آن را درون کیسه فریزر قرار داده و در حوله بپیچید و سپس برای چند دقیقه بر روی زخم قرار دهید.

مراقبت از رخم

مراقبت از زخم بعد از جراحی  اهمیت بسیاری در عفونت، درد و عود مجدد بیماری دارد. برای این منظور باید ضمن رعایت بهداشت و استفاده از لباس های مناسب با الیاف طبیعی، فشاری زیادی به ناحیه آسیب وارد نشود. به همین جهت از نشستن بر روی سطوح سخت اجتناب نمایید. بهتر است برای نشستن از بالش های دوناتی شکل کمک بگیرید.

دوره نقاهت بعد از درمان شقاق با جراحی اسفنکتروتومی داخلی جانبی مقعد

اسفنکتروتومی یکی از روش های جراحی کم تهاجمی درمان شقاق است، این روش درمانی می تواند بسته به شرایط بیمار درمانی موثر برای این بیماری باشد.شقاق یا فیشر نوعی عارضه مقعدی است که موجب بروز ترک عمیق در دیواره مقعدی می گردد. این ترک ممکن است در اثر اعمال فشار و یا با علت زمینه ای مانند تنگی دریچه مقعدی ایجاد شود. در هر حال در صورتی که شقاق با استفاده از درمان های خانگی و دارویی بهبود نیابد، لازم بسته به شرایط بیمار، پیشرفت بیماری و نظر پزشک از روش جراحی استفاده شود. هدف از انجام درمان شقاق با روش اسفنکتروتومی کاهش فشار عضلانی مقعد است.  با ایجاد یک برش کوچک در عضله دریچه‌ داخلی مقعد فشار موجود در عضله را کاهش می دهند، تا گردش خون در این ناحیه افزایش پیدا کرده و زخم شقاق درمان شود. این روش جراحی تحت بیهوشی عمومی و در دو روش باز و بسته انجام میشود. این روش جراحی درد خفیف و عوارض کمی دارد. اما رعایت برخی نکات در بهبودی سریع تر و نیز اثر گذاری نتیجه درمان موثر است. برخی از نکات که لازم است بعد از جراحی اسفنکتروتومی به یاد داشته باشید، به این شرح است :

مصرف فیبر

بعد از جراحی باید از یبوست جلوگیری نمایید. زیرا یبوست موجب عبور مدفوع سفت از مقعد شده و به عضله درمان شده آسیب جدی وارد می شود. مصرف فیبرساده ترین روش برای جلوگیری و درمان یبوست است. فیبر ماده ای غیر قابل هضم در بدن است و در روده ها تجمع می کند تا با افزایش حجم مدفوع یبوست را درمان نماید. فیبر در اغلب مواد خوراکی وجود دارد ولی بیشتر در سبزیجات، میوه ها، غلات و … یافت می شود.

مصرف آب کافی

مصرف کافی آب تاثیر جدی در جلوگیری از یبوست  و نرم نمودن مدفوع دارد که مصرف آن برای افرادی که به تازگی عمل جراحی شقاق را انجام داده اند،  امری ضروری است. هر فرد باید حداقل در طول روز ۸ لیوان آب بنوشد.

پیاده روی

ورزش و پیاده روی روشی قطعی برای درمان بیماری ها به شمار می رود پیاده روی می تواند با افزایش گردش خون در ناحیه آسیب دیده و عضله اسفنکتر به درمان بیماری کمک نماید. از انجام ورزش های سنگین بپرهیزید زیرا که احتمال دارد،  شقاق مجدداً عود نماید.

مصرف دارو

داروها مصرفی شما در دوره نقاهت پس از بیماری باید با مشورت پزشک باشد. همچنین مصرف داروی آنتی بیوتیک و مسکن، برای جلوگیری از درد و عفونتامری ضروری است. اما در صورتی که درد شدیدی دارید و یا احساس می کنید، زخم جراحی در حال عفونت است، لازم با پزشک مشورت کنید. احتمال باز شدن زخم وجود ندارد،  اما اگر به چنین موضوعی شک دارید آن را با پزشک در میان بگذارید.

علائم هشدار دهنده

در صورت بروز هر یک از این علائم هشدار دهنده با پزشک خود مشورت نمایید.

• درد ناگهانی در قفسه سینه، شکم و تنگی نفس یا سرفه خونی؛
• تورم پا
• خونریزی مقعدی شدید؛
• متورم شدن و یا سرخی مقعد
• بالا رفتن درجه حرارت بدن
• درد مقعد که با مصرف مسکن بهبود نیابد.

سایر نکات ضروری برای دوره نقاهت پس از درمان شقاق به این شرح است:

• مصرف مکمل در صورت برطرف نشدن یبوست با فیبر و آب کافی
• رعایت بهداشت مقعد
• خواب و استراحت کافی
• استفاده از لباس های مناسب و اجتناب از لباس های تنگ با الیاف غیر طبیعی
• احتمال بروز بی اختیاری گاز و مدفوع وجود دارد، نگران نباشید زیرا پس از مدتی برطرف خواهد شد.
• مدت زمان دوره نقاهت پس اسفنکتروتومی در افراد مختلف متفاوت است اما به طور کلی این زمان در حدود ۱ الی ۲ هفته برای بازگشت به زندگی روزمرهو در ۶ هفته برای بهبود کامل تعیین شده است.

اسهال و درمان آن

اسهال چیست؟

زمانی که اجابت مزاج (مدفوع) شل و آبکی باشد، شما اسهال دارید. اسهال شایع است و گرچه احساس بدی به شخص می دهد، اما معمولا مشکل جدی نیست.

اسهال معمولا دو تا سه روز طول می کشد، اگر به درمان نیاز داشته باشد معمولا داروهای بدون نسخه ضد اسهال کفایت می کند. در بسیاری از افراد حداقل یک یا دو بار در سال اسهال را تجبره می کنند. اگر عارضه خاصی داشته باشید مثل سندرم روده تحریک پذیر، اسهال به دفعات بیشتری رخ می دهد.

 

علائم اسهال چیست؟

در اسهال علائم زیر دیده می شود:

احساس مکرر دفع مدفوع
مدفوع رقیق یا شل
مدفوع آبکی
تهوع و استفراغ
نفخ شکم
کرامپ و گرفتگی

علائم شدیدتر که در اسهال های جدی دیده می شود، عبارتند از:

وجود خون، مخاط یا غذای هضم نشده در مدفوع
کاهش وزن
تب

اگر مدفوع آبکی بیشتر از 3 بار در روز دفع کنید و مایعات کافی مصرف نکنید، ممکن است دچار کم آبی شوید. کم آبی در صورت درمان نشدن می تواند فوق العاده خطرناک باشد.

علت اسهال چیست؟

معمولا اسهال در اثر ویروس ایجاد می شود که روده را عفونی می کند. بعضی از مردم آن را انفولانزای روده ای یا آنفولانزای معده می نامند.

اسهال ممکن است بدلایل زیر رخ دهد:

سوء مصرف الکل
حساسیت به غذاهای خاص
دیابت
بیماری های روده (مثل بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو)
خوردن غذاهایی که سیستم گوارش را تحریک می کند
عفونت باکتریال (علت اصلی بیشتر مسمومیت های غذایی) یا هر ارگانیسم دیگر
سوء مصرف افراطی مسهل و ملین
داروها
پرکاری تیروئید (هیپرتیروئیدی)
پرتو درمانی
دویدن (بعضی افراد دچار اسهال دوندگان می شوند)
گروهی از سرطان ها
جراحی سیستم گوارشی
مشکل در جذب بعضی از مواد غذایی (سوء جذب)

 اسهال ممکن است در پی یبوست رخ دهد، بخصوص اگر شخص دچار سندرم روده تحریک پذیر باشد.

چه موقع باید به متخصص مراجعه کرد؟

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر، بلافاصله با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید:

وجود خون در اسهال یا مدفوع سیاه و قیری شکل
تب بالا یا تبی که بیشتر از 24 ساعت طول بکشد
اسهالی که بیشتر از 2 روز ادامه یابد
تهوع و استفراغ که مانع نوشیدن مایعات یا جایگزینی مایعات از دست رفته شود
درد شدید شکم یا رکتوم
اسهال پس از برگشتن از مسافرت خارج از کشور

 اگر هر یک از علائم زیر را در زمان اسهال داشتن مشاهده کردید، یا علامت کم آبی (دهیدراسیون) داشتید، بلافاصله به بخش اورژانس مراجعه کنید:

ادرار تیره
کم شدن مقدار ادرار (کمتر از حد معمول)
سریع شدن ضربان قلب
سردرد
خشکی پوست
احساس تحریک پذیری یا سرگیجه

درمان اسهال چیست؟

 اگر اسهال خفیف باشد، نیاز به هیچ اقدامی نیست غیر از خوردن مایعات. ممکن است داروهای ضد اسهال بدون نسخه مثل بیسموت ساب سالیسیلات یا لوپرامید کمک کننده باشد. در زمان مصرف داروهای بدون نسخه، حتما بروشور داخل بسته دارو را مطالعه کنید.

اگر در مقعد خود احساس خارش، سوزش، زخم یا درد دارید که حاصل دفعات مکرر دفع مدفوع است، نکات زیر می تواند کمک کننده باشد:

حمام گرم. یک دوش گرم می تواند کمک کننده باشد. بعد از دوش با حوله تمیز و نرم با حرکات ضربه ای آرام مقعد خود را خشک کنید. از مالیدن حوله یا پارچه به مقعد خود پرهیز کنید.
از کرم هموروئید یا ژل وازلین سفید استفاده کنید.

حداکثر سعی خود را بکنید که در زمان اسهال داشتن مایعات بیشتری بنوشید. حداقل بایستی 8 لیوان آب در روز بنوشید. آب میوه بدون تکه های میوه، آبگوشت و سوپ یا سودا (بدون کافئین) مناسب است. آبگوشت یا آب جوجه (بدون چربی)، چای با عسل، نوشیدنی های ورزشی نیز گزینه های خوبی هستند.

بجای نوشیدن مایعات همراه با غذا، مایعات را بین وعده غذایی بنوشید. اگر مایعات را راحت تحمل نمی کنید، چند وقت یکبار یک جرعه بنوشید و مرتب به نوشیدن جرعه های کوچک ادامه دهید.

اسهال مزمن چیست؟

اگر بعد از گذشت دو هفته هنوز اسهال دارید، دچار اسهال مزمن هستید. برای تعیین علت اسهال مزمن، پزشک به معاینه و گرفتن تاریخچه شما می پردازد. برای اینکه بیشترین استفاده را از ویزیت با پزشک ببرید، خود را با سئوالات زیر آماده کنید:

اسهال شما چه مدت طول کشیده است
آیا اسهال منقطع بوده است یا اسهال مداوم
آیا غذا یا موقعیت خاصی موجب بدتر شدن یا تسکین اسهال شما می شود
آیا اسهال شما حاوی خون، چربی، روغن یا آبکی است
سایر علائم همراه با اسهال که تجربه می کنید کدامند
آیا سابقه اسهال مزمن در کسی از اعضای خانواده شما وجود دارد
آیا اخیرا مسافرت رفته اید و یا غذای بیرون خورده اید
اگر دارویی مصرف می کنید، نام داروها چیست و چه مدت است که استفاده می کنید

 

منبع : اراک مو 

درمان و علائم سندرم روده تحریک پذیر

سندرم روده تحریک‌پذیر یا آی‌بی‌اِس (IBS‏) نوعی اختلال در عملکرد روده است که با درد مزمن در ناحیه شکم، احساس ناراحتی، نفخ و تغییرات در عادات روده‌ای[۱] بدون هرگونه علت ارگانیک دیگری، مشخص می‌شود. اسهال یا یبوست می‌توانند علامت غالب باشند که ممکن است به صورت متناوب ظاهر شوند.

نوعی از این بیماری که در آن اسهال علامت غالب باشد IBS-D و نوعی که یبوست علامت غالب را تشکیل دهد IBS-C، نامیده و به نوعی که این دو علامت متناوباً ظاهر شوند IBS-A می‌گویند. آی‌بی‌اس ممکن است پس از یک عفونت به وجود آید که آن را آی‌بی‌اس پس از عفونت، یا IBS-PI نامند.

یک واقعهٔ استرس‌زا در زندگی یا شروع بلوغ، می‌تواند بدون علت پزشکی دیگری، آغازگر آی‌بی‌اس باشد.حالت‌های مختلفی از جمله عدم جذب فروکتوز، بیماری سلیاک، عفونت‌های خفیف و عفونت‌های انگلی مانند ژیاردیازیس،انواع بیماری‌های التهابی روده، یبوست مزمن عملکردی،و دردهای عملکردی مزمن در ناحیه شکم ممکن است به صورت آی‌بی‌اس تظاهر کنند. در آی‌بی‌اس، آزمایش‌های معمول بالینی هیچ‌گونه اختلالی را نشان نمی‌دهند، هر چند روده‌ها ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به برخی محرک‌های خاص مانند تست عبور بالون نشان دهند.

نشانه های سندرم روده تحریک پذیر:

رایج ترین نشانه هایی که در این افراد دیده می شود عبارت است از:

تغییر در عادت های اجابت مزاج

درد شکمی و گرفتگی شکم. اغلب بعد از اجابت مزاج تسکین پیدا می کند

بعد از رفتن به دستشویی، بیمار ممکن است احساس کند روده کاملا خالی نشده است.

گاز اضافی

عبور مخاط از رکتوم

نیاز ضروری و اورژانسی به دستشویی

تورم یا نفخ در شکم

بیشتر نشانه ها بعد از خوردن غذا بدتر می شوند. عموما دوره های عود ۲ الی ۴ روز طول می کشند و سپس نشانه ها بهبود پیدا می کند یا کاملا برطرف می شود. نشانه ها و علائم مرتبط با IBS از بیماری به بیمار دیگر متغیر است.

این نشانه ها اغلب شبیه نشانه های بیماری ها یا شرایط دیگر هستند. IBS ممکن است نشانه هایی را در بخش های بدن ایجاد کند.

این نشانه ها شامل موارد زیر است:

ادرار مکرر

تنفس بد

سردرد

درد عضلات یا مفاصل

خستگی دائم

درد به هنگام برقراری رابطه جنسی

عادت ماهیانه نامنظم

اضطراب و افسردگی نیز ممکن است در این افراد دیده شود زیرا چنین شرایطی باعث ایجاد نارحتی و خجالت می شود.

علل سندرم روده تحریک پذیر:

هنوز متخصصان در مورد علل این بیماری مطمئن نیستند. با اینحال آن ها می دانند که این شرایط مسری نیست و باعث ابتلا به سرطان نمی شود.

متخصصان بر این باورند که فاکتورهای زیر ممکن است در ابتلای افراد به IBS دخیل باشد:

فاکتورهای غذایی

فاکتورهای محیطی همچون استرس

فاکتورهای ژنتیکی

هورمون ها

سیستم عصبی مرکزی که به درستی سیستم گوارش را کنترل نمی کند

اندام های گوارشی که بیش از حد به درد حساس اند

پاسخ غیر معمول به عفونت

عضلاتی که برای حرکت غذا مورد استفاده قرار می گیرند و به درستی کار نمی کنند.

حالات روحی و روانی: شواهد نشان می دهد فاکتورهای روانی و عاطفی می تواند نقش بزرگی در سندرم روده تحریک پذیر داشته باشد. افرادی که تجربیات تلخی و دشواری داشته اند بیشتر از سایرین در معرض توسعه IBS قرار دارند.

محرک های سندرم روده تحریک پذیر (IBS):

غذا و رژیم غذایی:

تعداد زیادی از افراد مبتلا به IBS دریافته اند که نشانه های آن ها بعد از مصرف محصولات خاصی همچون شکلات، شیر یا الکل بدتر می شود و باعث ایجاد اسهال یا یبوست می گردد. ناراحتی و نفخ ممکن است به خاطر مصرف برخی از میوه و سبزیجات و نیز نوشابه ایجاد شود. محققان در مورد نقش حساسیت های غذایی یا عدم تحمل برخی از مواد در IBS مطمئن نیستند.

محرک های غذایی رایج که باعث نفخ یا گرفتگی می شوند عبارتند از:

غذاهایی همچون حبوبات، کرفس ، پیاز، هویج، کشمش، موز، زردآلو، آلو، کلم بروکسل، چوب شور و نان شیرینی حلقوی که باعث ایجاد نفخ می شوند.

محصولات لبنی

آدامس های عاری از قند

برخی از شکلات ها

محصولاتی که کافئین دار هستند.

هورمون ها:

تغییرات هورمونی می تواند سندرم روده تحریک پذیر را بدتر کند. تعداد زیادی از خانم هایی که به IBS مبتلا هستند بر این باورند که نشانه ها در طول دوران قاعدگی بدتر می شود.

مطالعات انجام شده در Gastroenterology Report نشان می دهد که:

نشانه های بدتر شده سیستم گوارشی همچون درد شکمی، نفخ یا اسهال در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر در دوران قاعدگی دیده شده است.

عفونت:

گاستروانتریت می تواند باعث تحریک IBS شود. این نوع از IBS به عنوان IBS بعد از عفونت شناخته شده است.

درمان سندرم روده تحریک پذیر:

از آنجایی که دلیل ایجاد این بیماری مشخص نیست، درمان به تسکین نشانه ها و بهبود کیفیت زندگی افراد می پردازد. اینکار معمولا در برگیرنده تغییر در رژیم غذایی و سبک زندگی و نیز آموزش مدیریت استرس است.

موارد زیر می تواند نشانه های موجود را کاهش دهد:

از مصرف سوربیتول خودداری کنید زیرا می تواند باعث اسهال شود. این ماده در آدامس ها، غذاهای رژیمی و شیرینی های بدون شکر دیده می شود.

اگر نفخ یا گاز مشکل اصلی شماست از غذاهای مبتنی بر جو بیشتر استفاده کنید.

هر وعده غذایی را به درستی مصرف کنید. از هیچ کدام از وعده ها نگذرید

مصرف الکل را کمتر نمایید

از مصرف نوشیدنی های کربناته مثل نوشابه خودداری نمایید

مصرف برخی از میوه ها را محدود کنید. برای اینکار با پزشک متخصص مشورت نمایید.

مصرف قهوه و چای را محدود کنید. روزانه بیشتر از سه فنجان ننوشید

اطمینان حاصل نمایید که مصرف مایعات کافی است.

وعده های غذایی باید در زمان مناسبی مصرف شوند

برخی از افراد ممکن است مجبور باشند مصرف نشاسته مقاوم را که در غذاهای فرآوری شده دیده می شود محدود کنند. همچنین برخی از افراد باید مصرف بقولات را کمتر کنند. نشاسته مقاوم در سیستم گئارش تجزیه نمی شود.

به آرامی غذا بخورید.

رژیم غذایی:

تغییر در عادت های غذا خوردن می تواند به کنترل نشانه های IBS کمک کند. متاسفانه رژیم غذایی خاصی برای IBS وجود ندارد که برای همه افراد کارساز باشد. بیمار باید خود آزمون و خطا کند تا به رژیم مناسب خود دست یابد.

فیبر:

برخی از افرادی که از IBS رنج می برند ممکن است نیاز داشته باشند فیبر بیشتری مصرف نمایند. این در حالیست که برخی از افراد باید برعکس این موضوع عمل کنند. سطح متعادلی از فیبر در رژیم غذایی می تواند به سلامت سیستم گوارش کمک کند.

تمرینات ورزشی:

برخی از بیماران ممکن است دریابند که تمرینات ورزشی به تسکین نشانه های موجود کمک می کند. این در حالیست که در برخی از افراد چنین نیست.

پروبیوتیک ها:

چنین مواردی ممکن است به برخی از بیماران کمک کند. برای اینکه مزایای پروبیوتیک ها ظاهر شود حدود ۴ هفته زمان نیاز است.

اضطراب و استرس:

تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر می توانند نشانه های خود را به کمک موارد زیر بهبود ببخشند:

تکنیک های آرام سازی همچون ورزش و مدیتیشن

برخی از فعالیت های فیزیکی همچون یوگا یا تای چی

تمرینات جسمی منظم

مشاوره استرس یا درمان شناختی رفتاری

منبع : ویکی پدیا ، مشرق نیوز

چه چیزی باعث به وجون آمدن هموروئید می شود؟

هموروئید (بواسیر) چیست؟

هموروئیدها رگ‌های خونی هستند که در عضلات دیواره‌های مقعد و راست روده قرار گرفته‌اند. این رگ‌ها به طور کلی در قالب توده، غده یا بالشتکی از بافت در کانال مقعد مشخص می‌شوند.

چرا بواسیر اتفاق می‌افتد؟

واژه”بواسیر” برای اشاره به اختلال هموروئید متورم و ملتهب استفاده شده‌است. این اختلال توسط یک توده‌ی سخت در کانال مقعد توصیف می‌شود و با درد، خارش و خونریزی همراه است.

چگونه با استفاده از چند درمان خانگی هموروئید ( بواسیر ) را درمان کنید

بسیاری از آدم‌ها برای در میان گذاشتن این مشکل با پزشک احساس شرم و خجالت دارند چرا که برای تشخیص آن معاینه‌ی ناخوشایندی باید انجام شود.

۱. سیتزبث برای بواسیر

مواد و وسایل لازم:

– سیتزبث

– آب ولرم

روش انجام کار:

– حدود ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر آب ولرم به سیتزبث اضافه کنید و بخش خصوصی خود را در آن به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه خیس بگذارید.

– از اضافه کردن صابون حمام، یا هر گونه محصولی به آب و حمام حباب پرهیز کنید.

– پس از گذشت ۱۵ دقیقه، منطقه را به آرامی و نرمی خشک کنید.

چند وقت یک بار می‌توان این درمان خانگی هموروئید را انجام داد؟

شما تا سه بار در روز می‌توانید از این درمان استفاده کنید.

فیستول رکتوواژینال

فیستول رکتوواژینال به معنی پیوند غیر طبیعی بین قسمت پایین روده (راست روده) و واژن است. به این ترتیب محتویات روده از  فیستول خارج شده و گاز یا مدفوع به مهبل (واژن) منتقل شود. بنابراین ممکن است با ابتلا به این بیماری گاز روده و مدفوع از واژن خارج شود.

فیستول رکتوواژینال ممکن است در نتیجه موارد زیر ایجاد شود:

آسیب در هنگام زایمان

بیماری کرون یا دیگر بیماری های التهابی روده

استفاده از اشعه درمانی سرطان در ناحیه لگن

عوارض عمل جراحی در ناحیه لگن

این بیماری ممکن است اختلالات عاطفی و ناراحتی های فیزیکی ایجاد کرده و عزت نفس را از بیمار بگیرد. بنابراین اگر علائم و نشانه های فیستول رکتوواژینال را دارید، حتی اگر برایتان شرم آور نیست حتما به پزشک مراجعه کنید. برخی از فیستول های رکتوواژینال ممکن است خود به خود بسته شوند. اما بسیاری از آن ها احتیاج به جراحی ترمیمی دارند.

در ادامه به معرفی علائم، علل، عوارض جانبی، روش های تشخیص و روش های درمان این بیماری خواهیم پرداخت.

علائم فیستول رکتوواژینال

بسته به اندازه فیستول و محل آن، ممکن است علائم جزئی و یا مشکلات قابل توجهی را تجربه کنید. علائم و نشانه های فیستول رکتوواژینال شامل موارد زیر است:

دفع گاز، مدفوع یا چرک از واژن

ترشح از واژن

عفونت های مکرر دستگاه ادراری یا واژن

التهاب یا درد در فرج، واژن و منطقه بین واژن و مقعد (میاندوراه)

درد مقعد

درد در هنگام مقاربت جنسی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر تجربه هر کدام از علائم و نشانه های فیستول رکتوواژینال را دارید حتما به دکتر خود مراجعه کنید. فیستول ممکن است اولین هشدار از یک مشکل جدی تر، مانند آلوده شدن منطقه با چرک و تشکیل آبسه یا سرطان باشد. تشخیص علت فیستول می تواند به دکتر در تعیین یک برنامه درمانی کمک کند.

علت ایجاد این بیماری

فیستول رکتوواژینال ممکن است در نتیجه یکی از اختلالات زیر رخ دهد:

ایجاد صدمات در هنگام زایمان: حوادث ناشی از زایمان طبیعی شایع ترین علت فیستول رکتوواژینال است. این حوادث عبارتند از:

پارکی کف لگن که به روده گسترش یافته

عفونت بعد از اپی زیاتومی. در این روش یک برش برای بزرگ کردن کف لگن در طول زایمان واژینال ایجاد می شود. اگر زایمان طولانی و سخت باشد معمولا از این برش استفاده می شود.

 این نوع از فیستول ممکن است به اسفنکتر مقعد که شامل حلقه های عضلانی در انتهای راست روده است و به شما در نگه داشتن مدفوع کمک می کند، آسیب برساند.

بیماری کرون: دومین علت شایع فیستول رکتوواژینال، بیماری کرون است که یک بیماری التهابی روده می باشد. این بیماری پوشش دستگاه گوارش را ملتهب می کند. بسیاری از زنان مبتلا به بیماری کرون فیستول رکتوواژینال ندارند. اما داشتن بیماری کرون می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

درمان سرطان با اشعه در ناحیه لگن: وجود تومور در راست روده، رحم، واژن، رحم و یا کانال مقعد می تواند عامل ایجاد فیستول رکتوواژینال شود. پرتودرمانی برای سرطان در این مناطق نیز می تواند شما را در معرض خطر قرار دهد. فیستول ناشی از تابش اشعه معمولا در عرض شش ماه تا دو سال بعد از درمان تشکیل می شود.

جراحی  مهبل، کف لگن، مقعد و یا رکتوم: انجام عمل جراحی در نواحی لگن مانند جراحی برداشتن رحم (هیسترکتومی)، در موارد نادر می تواند به توسعه فیستول منجر شود. فیستول ممکن است در نتیجه آسیب در حین عمل جراحی و یا عفونت که پس از آن شکل می گیرد ایجاد شود.

علل دیگر: به ندرت، فیستول رکتوواژینال، توسط عفونت در مقعد یا رکتوم  ایجاد می شود. علل دیگر این نوع فیستول عبارتند از:

عفونت های کوچک

برآمدگی کیسه مانند در دستگاه گوارش(دیورتیکولیت)

التهاب طولانی مدت کولون و رکتوم (کولیت اولسراتیو)

مدفوع خشک گیر کرده در راست روده

آسیب واژنی مرتبط به زایمان

عوارض فیستول رکتوواژینال

عوارض فیزیکی فیستول رکتوواژینال عبارتند از:

از دست دادن کنترل مدفوع 

مشکلات بهداشتی

عفونت های مکرر دستگاه ادراری و یا واژن

التهاب مهبل، کف لگن یا پوست اطراف مقعد

آلوده شدن فیستول و تشکیل آبسه که ممکن است در صورت عدم درمان کشنده باشد

عود فیستول

در زنان مبتلا به بیماری کرون که دچار فیستول می شوند، شانس ایجاد عوارض بالاتر است.

روش های تشخیص

بسته به نیاز بیمار از آزمایش های خاص و معاینه فیزیکی برای تشخیص این بیماری استفاده می شود.

معاینه فیزیکی

برای بررسی عفونت، تومور و آبسه پزشک ابتدا معاینه فیزیکی را انجام می دهد. برای این منظور نواحی مانند  مهبل، مقعد و ناحیه بین آنها (میاندوراه) بررسی می شود.

مگر در مواردی که فسیتول مهبل (واژن) بسیار پایین و قابل مشاهده باشد، پزشک برای بررسی بیشتر، اسپکولوم را به داخل مهبل (واژن) می فرستد. سازه ای شبیه به اسپکولوم، به نام proctoscope نیز ممکن است برای بررسی بیشتر به داخل مقعد و رکتوم وارد شود.

دکتر  ممکن است یک نمونه از بافت را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی (بیوپسی) در طی این عمل بردارد.

آزمایشاتی که برای تشخیص فیستول استفاده می شود

اگر فیستول در معاینات پزشکی مشخص نباشد از سایر آزمایشات برای ارزیابی فیستول رکتوواژینال استفاده می شود. این آزمایشات تیم پزشکی را در برنامه ریزی برای عمل جراحی کمک می کنند.

آزمون کنتراست: واژینوگرام یا تنقیه باریوم می تواند به شناسایی فیستول واقع در راست روده فوقانی کمک کند. در این آزمایشات از یک ماده حاجب برای نشان دادن واژن یا روده بر روی تصویر اشعه X استفاده می شود.

آزمون رنگ آبی: در این آزمون یک تامپون داخل واژن قرار داده شده و سپس  ماده آبی رنگی را درون راست روده تزریق می کنند. اگر تامپون آبی شود نشان می دهد که فیستول وجود دارد.

توموگرافی کامپیوتری (CT): سی تی اسکن شکم و لگن، این نواحی را با جزئیات بیشتر نسبت به عکس اشعه ایکس استاندارد نشان می دهد. سی تی اسکن می تواند به پیدا کردن فیستول و تعیین علت آن کمک کند.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): این تست تصاویر بافت نرم را در بدن نشان می دهد. MRI می تواند محل فیستول را تعیین کرده و به این سوال پاسخ دهد که آیا دیگر ارگانهای لگنی درگیر بیماری هستند و یا اینکه آیا تومور وجود دارد؟

سونوگرافی آنورکتال: این روش با استفاده از امواج صوتی، تصویر ویدئویی از مقعد و رکتوم ایجاد می کند. در این آزمایش ابزاری گرز مانند و باریک به مقعد و رکتوم وارد می شود. این تست می تواند ساختار اسفنکتر مقعد را ارزیابی کرده و ممکن است آسیب مربوط به زایمان را نشان دهد.

مانومتری آنورکتال: این تست برای اندازه گیری حساسیت و عملکرد مقعد کاربرد دارد و می تواند اطلاعاتی در مورد اسفنکتر مقعدی و توانایی کنترل مدفوع را نشان دهد. این آزمایش فیستول را پیدا نمی کند، اما ممکن است در برنامه ریزی برای ترمیم فیستول کمک کننده باشد.

دیگر آزمون ها: اگر پزشک به بیماری التهابی روده مشکوک شود، ممکن است کولونوسکوپی را برای مشاهده روده بزرگ تجویز کند. در این روش، پزشک می تواند نمونه کوچکی از بافت (بیوپسی) را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی و تشخیص بیماری کرون بردارد.

درمان فیستول رکتوواژینال

علائم فیستول رکتوواژینال می تواند ناراحت کننده باشد. اما درمان در اغلب موارد مؤثر است. درمان فیستول بستگی به علت، اندازه، محل و اثر آن بر روی بافت های اطراف دارد.

داروها

 برای کمک به درمان فیستول یا آماده شدن برای جراحی یکی از داروهای زیر تجویز می شود:

آنتی بیوتیک ها: اگر منطقه اطراف فیستول آلوده شده باشد، مصرف یک دوره آنتی بیوتیک قبل از عمل جراحی توصیه می شود. آنتی بیوتیک ها همچنین برای زنان مبتلا به بیماری کرون که دچار فیستول می شوند نیز کاربرد دارد.

اینفلکسیمب: به کاهش التهاب و التیام فیستول در زنان مبتلا به بیماری کرون کمک می کند.

عمل جراحی

اکثر افراد مبتلا به فیستول رکتوواژینال نیاز به عمل جراحی برای بستن و یا اصلاح آن دارند.

قبل از اینکه جراحی انجام شود، باید پوست و بافت های دیگر سراسر فیستول سالم و بدون عفونت یا التهاب باشند. بنابراین معمولا توصیه می شود که سه تا شش ماه قبل از عمل جراحی برای اطمینان از سالم بودن بافت اطراف صبر کنید.

جراحی بستن فیستول معمولا توسط جراح زنان و زایمان، جراح کولورکتال یا هر دو انجام می شود. هدف این درمان این است که فیستول حذف شده و بافت های سالم مجددا به هم دوخته شوند. گزینه های جراحی عبارتند از:

دوخت پلاگین فیستول مقعد و یا وصله زدن بافت بیولوژیک به فیستول: این کار موجب می شود که فیستول التیام یابد.

پیوند بافت: در این روش بافت گرفته شده از یک قسمت از بدن در این نزدیکی بافت سالم در سراسر فیستول پیوند زده می شود.

اصلاح عضلات اسفنکتر مقعد: اگر فیستول یا بافت از تابش اشعه یا بیماری کرون آسیب دیده باشد از این روش جراحی استفاده می شود.

انجام کولوستومی قبل از اصلاح فیستول: در موارد پیچیده یا عود کردن مجدد بیماری، برای منحرف کردن مدفوع، سوراخی در شکم به جای راست روده ایجاد می شود. بسیاری از اوقات، این عمل جراحی مورد نیاز نیست. اما در شرایط زیر ممکن است به آن نیاز باشد:

اگر بافت آسیب دیده باشد.

در حال حاضر زخم وجود داشته باشد.

قبلا عمل جراحی انجام شده باشد.

 بیماری عفونی مزمن وجود داشته باشد.

آلودگی مدفوعی قابل توجهی وجود داشته باشد.

 تومور سرطانی یا آبسه وجود داشته باشد.

منبع :دکتر برتر

درمان خانگی فیستول

درمان خانگی فیستول مقعد روشی برای جلوگیری از تشدید بیماری

در سال‌های اخیر همانند چند دهه‌ی گذشته تمایل مردم به درمان‌های گیاهی و خانگی به جهت ایمنی بیشتر و عوارض و خطرات اثبات شده‌ی کمتر بسیار زیاد شده است. به صورتی که مردم خواهان درمان هر بیماری‌ای با انواع درمان‌های خانگی هستند. با وجود کم‌خطر بودن درمان‌های خانگی نسبت به جراحی و درمان‌های شیمیایی باید این نکته را در نظر داشت که هدف از درمان همیشه کسب بهبودی و رفع کامل بیماری بوده است و متأسفانه باید پذیرفت که درمان‌های خانگی همیشه قادر به بهبود تمام انواع بیماری‌ها نیستند.
گاهی اوقات مشکل بودن درمان برخی بیماری‌ها و هزینه‌های گزاف جراحی و بستری در بیمارستان و همچنین ترس از عمل جراحی باعث می‌شود تا مردم به درمان‌های کم‌هزینه‌تری خانگی روی بیاورند. برای مثال علی‌رغم اثبات تنها روش درمانی فیستول مقعد به روش جراحی هنوز شاهد استقبال بسیاری از مردم از داروها و معجون‌های خانگی هستیم. البته ناگفته نماند که نوع رژیم غذایی و معجون و درمان‌ خانگی فیستول می‌تواند به کاهش التهاب، درد و عفونت این بیماری کمک کند ولی هرگز قادر به درمان صد در صدی آن نخواهد بود. در واقع رژیم غذایی نقش بسیار مهمی در تسریع روند درمان فیستول مقعد ایفا می‌کند. یبوست فرد می‌تواند شرایط بیماری را بدتر کند و جلوگیری از آن با رژیم غذایی از تشدید بیماری پیشگیری می‌کند.
بنابراین رژیم غذایی حاوی فیبر فراوان می‌تواند بسیار مناسب باشد. استفاده منظم از رژیم غذایی حاوی فیبر فراوان می‌تواند برای مدیریت شرایط مفید باشد. فرد باید هم‌زمان با مصرف روزانه فیبر فراوان، مقدار زیادی آب بنوشد تا فیبر موجود در مواد غذایی بتواند بهتر عملکرد خود را در روده به انجام برساند. مواد غذایی حاوی فیبر فراوان شامل:

• جوانه گندم
• برنج قهوه‌ای
• نان قهوه‌ای
• جو
• ماکارونی گندم کامل
• موز
• سیب
• گلابی
• کلم بروکلی
• گل کلم
• اسفناج
• هویج
• گوجه فرنگی
• پیاز
• فلفل سبز

اجتناب از مصرف مواد غذایی بسیار تند و گرم که ممکن است به عوارض بیشتر منجر شود نیز در کنترل علائم و نشانه مؤثر است. این مواد غذایی معمولاً خونریزی و درد هنگام اجابت مزاج را تشدید می‌کنند. خوردن نیم فنجان آب کلم خام روزانه برای نرم کردن مدفوع و عبور آسان آن مفید است. از طرفی رعایت چند راه‌کار ساده‌ی خانگی نیز توصیه می‌شود. راه‌کارها شامل:

• از تمیز و پاک کردن بیش از حد منطقه مقعد خوددارای شود زیرا ممکن است منجر به تحریک و خارش آن منطقه خاص شود؛
• حمام نشسته‌ی آب گرم که عمدتاً توسط پزشکان نیز پیشنهاد می‌شود به صورت غوطه‌وری باسن در لگن یا وان آب گرم به مدت ۳۰ دقیقه به همراه روغن یا اسانس‌های ضد درد می‌تواند آرامش‌بخش باشد؛
• زردچوبه یک آنتی‌بیوتیک طبیعی و ماده‌ی ضد باکتری است که در از بین بردن باکتری‌های مضر روده بسیار مؤثر است. این ماده مانع از تکثیر باکتری‌های مضر و بهبود سیستم ایمنی بدن فرد می‌شود. پودر زردچوبه بوداده یک درمان خانگی فوق‌العاده برای فیستول مقعد است. برای تهیه‌ی معجون آن کافی است که یک قاشق غذاخوری زردچوبه‌ی بوداده را با ۳۰۰ میلی‌لیتر شیر خشک بدون چربی و دو قاشق غذاخوری عسل مخلوط نموده و اجازه دهید خنک شود. نوشیدن این معجون قبل از خواب به تسکین علایم آزار دهنده فیستول مقعد کمک می‌کند؛
• زنجبیل ماده‌ای گیاهی با خاصیت‌های درمانی فراوان است که در تسکین مشکلات معده و بهبود خلق و خوی افراد بسیار مفید است. همچنین زنجبیل در کاهش درد و کاهش سفتی عضلات نقش دارد. این ماده‌ی شفابخش در درمان تهوع و استفراغ و پشتیبانی از سیستم ایمنی بدن کاربرد دارد. چای زنجبیل از طریق درمان یبوست به تسکین فیستول مقعد کمک می‌کند؛
• پونه کوهی به دلیل خاصیت ضد باکتری، ضد ویروسی و خواص ضد التهابی می‌تواند در کاهش تورم مقعد و جلوگیری از خونریزی در آن ناحیه مفید باشد. پونه کوهی می‌تواند بیماری گوارشی مزمن را درمان و به بهبود ایمنی بدن، کاهش دیابت و حذف آکنه کمک کند. پونه کوهی که یکی از درمان‌های خانگی مؤثر و عالی برای فیستول مقعد است با کیفیت خوب برگ به درمان خونریزی و درد رکتوم کمک می‌کند. معجون آن از ترکیب یک قاشق چای‌خوری پونه کوهی با صد میلی‌لیتر آب ولرم به دست می‌آید که توصیه می‌شود دو بار در روز ترجیحاً بعد از صبحانه و فقط چند دقیقه قبل از شام برای بهبود ایمنی بدن و از بین رفتن باکتری‌های ناحیه مقعد مصرف ‌شود؛
• عسل به سبب داشتن خواص ضد میکروبی قوی می‌تواند در التیام عفونت مفید باشد. تحقیقات نشان داده که عسل یک عنصر مؤثر طبیعی ضد باکتری است که مصرف مداوم آن می‌تواند به سم‌زدایی و بهبود وضعیت کلی سلامت بدن کمک کند. اضافه کردن یک قاشق عسل در آب ولرم و نوشیدن آن ۲ بار در روز به سرعت بخشیدن روند بهبودی فیستول مقعد کمک می‌کند؛
• عصاره مایع به دست آمده از دانه و غشاهای سفید گریپ فروت می‌تواند به عنوان یک پماد فیستول مقعد استفاده شود. این ماده در فهرست بهترین آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی قرار دارد. این پماد موضعی می‌تواند وضعیت منطقه آسیب‌دیده را بهبود بخشد. این ماده با افزایش ایمنی بدن به بازیابی سریع بهبودی کمک می‌کند. برای استفاده از آن ابتدا یک قاشق غذاخوری از عصاره دانه گریپ فروت را با یک سوآب پنبه‌ای به محل آسیب مالیده و پس از ۲۰ دقیقه با آب سرد بشویید؛
• میخک منبع خوبی از عناصر ضد باکتری و ضد ویروسی است. علاوه بر آن، میخک در تسکین دادن ناراحتی معده و جلوگیری از عفونت انگلی در بدن بسیار مفید است. میخک یکی دیگر از درمان خانگی بسیار عالی برای فیستول مقعد است، زیرا دارای خاصیت تقویت‌کنندگی سیستم ایمنی بدن و پاک‌کنندگی طبیعی روده بزرگ است. می توان نیمی از قاشق غذاخوری میخک خرد شده یا پودر میخک را با چای زنجبیل مخلوط نموده و پس از ۵ الی ۱۰ دقیقه جوشیدن میل نمود؛
• مطالعات بسیاری از روغن درخت چای، خاصیت ضد باکتریایی، ضد ویروسی، ضد‌عفونی کنندگی و خواص ضد التهابی آن را اثبات کرده است. همچنین نتایج قابل توجهی نقش آن را در تسریع روند بهبود زخم نشان داده است. همه‌ی این خواص درمانی روغن درخت چای آن را به یک درمان خانگی شگفت انگیز برای بهبود فیستول مقعد تبدیل نموده است. هنگامی‌که روغن درخت چای به عنوان پماد موضعی بر روی زخم استفاده می‌شود با کاهش میکروب‌ها و ترویج سلول‌های سفید خون به مبارزه با باکتری‌ها و تسریع بهبودی زخم کمک می‌کند. برای استفاده از آن ابتدا ۱ قاشق غذاخوری روغن درخت چای با ۱ قاشق روغن زیتون مخلوط و سپس با یک گوش‌پاک‌کن مخلوط روغنی را به محل آسیب دیده می‌مالید و پس از گذشت ۲۰ الی ۳۰ دقیقه با آب سرد شسته و خشک می‌‌کنید. انجام این درمان طبیعی برای چند روز به کاهش علایم آزار دهنده فیستول مقعد کمک می‌کند؛
• پیاز حاوی گوگرد یا سولفور و سیر دارای خواص ضد باکتریایی و ضد میکروبی شناخته شده است. این دو ماده در کنار هم منجر به یک درمان طبیعی بسیار عالی برای فیستول مقعد می‌شوند. با مصرف این دو ماده درد و تورم مقعد طی چند ساعت کاهش می‌یابد. پزشکان مصرف منظم پیاز و سیر را برای تقویت سیستم ایمنی بدن و محافظت فرد از عفونت‌های ویروسی توصیه می‌کنند. برای استفاده از آن‌ها بهتر است پیاز را به صورت حلقه حلقه خرده کرده و حبه سیر را با دسته‌ی هاون له کنید. سپس دو فنجان آب را جوشانده و سیر و پیاز و یک فنجان کلم خرده شده را به آب در حال جوش اضافه کرده و اجازه دهید ده دقیقه بجوشد. سوپ آماده شده را را در کاسه ریخته بگذارید خنک شود و سپس آن را میل کنید. این سوپ به تسریع روند بهبودی کمک می‌کند. کلم موجود در این سوپ به جلوگیری از یبوست و سهولت دفع و کاهش درد فیستول هنگام اجابت مزاج کمک می‌کند؛

با این وجود هیچ یک از این درمان‌ها به تنهایی کاربرد ندارد و فقط دارای جنبه‌ی حمایتی تا زمان آماده شدن فرد برای انجام عمل جراحی فیستول مقعد است. این درمان‌ها به هیچ وجه جایگزین روش های اصلی درمان فیستول مقعد نخواهند شد.

جراحی عمل باز یا بسته کیسته مویی؟

کیست پیلونیدال یا سینوس پیلونیدال یک کیسه کوچک پوستی حاوی مو در قسمت پایین کمر است. این بیماری در جنگ جهانی دوم به نام بیماری رانندگان جیپ معروف بود. این کیست به صورت یک منفذ پوستی کوچک نمایان شده و گاهی چیزی بیش از یک فرورفتگی حاوی چند موی پیچیده نیست. بیماری پیلونیدال به شکل یک آبسه حاد یا سینوس تخلیه شونده در ناحیه ساکرو کوسیکس بروز می‌کند.

بیماری پیلونیدی یک نوع از عفونت‌های پوستی است که معمولاً بین گونه‌های باسن و اغلب در انتهای بالا اتفاق می افتد. این کیست یا آبسه معمولاً در انتهایی‌ترین نقطه ستون فقرات ایجاد می‌شود. این کیست مستعد عفونت است. کیست‌های پیلونیدال در افراد سیاه‌پوست ناشایع است. هر دو جنس مبتلا می‌شوند ولی در مردان شایع‌تر است. عفونت کیست معمولاً در اوایل بزرگسالی (۴۰–۱۸ سال) آغاز می‌شود. بیشترین رده سنی بین ۱۶ تا ۲۶ می‌باشد. از نظر آماری از هر ۱۰۰ هزار نفر ۲۶ نفر به این بیماری مبتلا می‌شود. واژه پیلونیدال به معنی nest of hairs (آشیانه‌ای از موها) است. این ترشحات گاهگاهی است و از سوراخ‌های منفرد یا متعدد در خط وسط بیرون میریزد.گاهی این سوراخ‌ها بسته شده و ترشحات داخل کیست جمع می‌شود این کیست معمولاً به صورت یک منفذ پوستی کوچک نمایان شده؛ گاهی چیزی بیش از یک فرورفتگی حاوی چند موی پیچیده نیست. 

سینوس، آبسه‌ای هست که دارای مجرایی به سطح پوست شده. اما همیشه آبسه پیلونیدال همراه سینوس نیست