Because most perineural cysts cause no symptoms, they are typically never diagnosed. Your doctor can order imaging tests to identify them if you have symptoms. از آنجایی که اکثر آکنه های کیستیک عصبی هیچ علامتی ایجاد نمی کنند، معمولاً هرگز تشخیص داده نمی شوند. پزشک شما می تواند آزمایش های تصویربرداری را برای شناسایی آنها در صورت داشتن علائم تجویز کند.
https://www.healthline.com
همچنین ام آر آی می تواند کیست ها را نشان دهد. سی تی اسکن با رنگ تزریق شده به ستون فقرات می تواند نشان دهد که آیا مایع از ستون فقرات به سمت کیست های ساکروم حرکت می کند یا خیر.
روشهای درمان
برای اکثر موارد آکنه های کیستیک عصبی، نیازی به درمان نیست. اما اگر علائمی دارید، ممکن است برای کاهش فشار و ناراحتی نیاز به درمان داشته باشند. بهترین راه حل سریع تخلیه کیست از مایع است. این روش که اغلب استفاده از دارو بوده، می تواند بلافاصله علائم را تسکین دهد، اما یک درمان طولانی مدت نیست. کیست های ناشی از اعصاب معمولا دوباره پر می شوند.
تنها راه درمان دائمی کیست های پری عصبی، برداشتن آنها با جراحی است. جراحی معمولاً برای دردهای مزمن و جدی و همچنین مشکلات مثانه ناشی از کیست ها توصیه می شود.
درمان جوش های کیستیک عصبی معمولاً شامل داروهای ضدافسرده ای (آلبندازول و پرازیکوانتل) به همراه داروهای ضد تشنج برای کنترل علائم تشنجی می باشد.