شایع ترین علل خونریزی مقعدی، اختلالات بسیار خوش خیم در کانال رکتوم مانند هموروئید (بواسیر) یا شقاق (پارگی) است.
گاهی اوقات شقاق با هموروئید اشتباه گرفته می شود. آنها یک پارگی یا زخم در پوست هستند که مقعد را می‌پوشاند و می‌توانند هنگام دفع مدفوع سفت ایجاد شوند. شقاق ها اغلب خود به خود از بین می روند و تا زمانی که خیلی دردناک یا دردسرساز نباشند، نباید زیاد نگران آنها باشید.
خونریزی کمتر می تواند نشانه ای از بیماری التهابی روده (IBD)، دیورتیکولیت، آبسه مقعدی یا فیستول یا پولیپ باشد. لازم به ذکر است که درمان طب سنتی برای این عارضه کافی نبوده و حتما باید تحت نظر متخصص درمان شود.
بواسیر خونی خارجی و داخلی
هموروئید بالشتک های عروقی بافت در کانال مقعد هستند که می توانند داخلی یا خارجی باشند. تئوری های زیادی در مورد علل بواسیر وجود دارد، از جمله: بلند کردن اجسام سنگین، نشستن طولانی مدت در توالت یا یبوست.
بواسیر خونی نوع شدید تری از بواسیر است که در اثر کشش و التهاب شدید عروق خارج از دهانه مقعد یا داخل آن ایجاد می شود. یکی از مهمترین علل ایجاد این بیماری یبوست مداوم و مزمن است. می توان گفت این نوع از هموروئید خطرناک تر است زیرا در اثر آن بیمار مقدار زیادی خون از دست میدهد.
مهم ترین نشانه یا علائم بواسیر خونی، خونریزی از مقعد است که ممکن است به رنگ روشن یا تیره باشد. که اکثرا این خون روشن است و فرد می تواند آن را روی دستمال کاغذی یا لباس زیر خود مشاهده کند.
شقاق یا فیشر
از یک زخم کوچک سطحی گرفته تا یه پارگی عمیق در بافت اطراف مقعد؛ می تواند شقاق نامگذاری شود. این عارضه گاهی به قدری دردناک است که بیمار از اجابت مزاج ترس داشته و آن را مرتبا عقب می اندازد که باعث بدتر شدن شرایط می شود.
از نشانه های رایج این زخم که گاها فیشر نامیده می شود، می توانیم به لکه های خون بعد از اجابت مزاج و همچنین خونریزی شره ای اشاره کنیم.